Maarten

Gepubliceerd op 23 juni 2019 om 12:01

Sneek
IJlst, Sloten
Hindeloopen, Stavoren, Workum,
Bolsward, Harlingen, Franeker, Dokkum,
Leeuwarden

 

Onlangs schreef ik over Maarten van der Weijdens eerste Zwemelfstedentocht. In zijn gevecht met de Friese wateren herkende ik mijn strijd binnen de pijnrevalidatie die ik doorliep; in zijn streven zoveel mogelijk geld bij elkaar te zwemmen, vond ik mijn eigen doelgerichtheid terug.'Het doel was alles geven. Ik heb alles gegeven. Ik heb mijn doel behaald’, zei Maarten vlak na zijn eerste poging. Precies hoe ik mijn revalidatie ervoer:

 

alles gegeven, dankbaar voor de ervaring en gepast teleurgesteld door het moeten inleveren van eigen verwachtingen.

 

Nu ik deze blog schrijf, is Friesland -eigenlijk heel Nederland- opnieuw bevangen door het zomerse equivalent van de Elfstedenkoorts. Mensen vanuit alle windstreken stromen toe om de Held van het Noorden door de Hel van het Noorden te loodsen. Luisterend naar live verslagen, GPS tracker updates en achtergrondverhalen voelt de Zwemelfstedentocht dit jaar nog dichterbij. Los van de fysieke prestatie is het vooral Maartens levensloop die zijn tweede poging tot een heldenverhaal maakt:

 

een loodzware zwemtocht als metafoor voor mogen dromen, steeds opnieuw.

 

Met neme:  genezen van een verschrikkelijke ziekte die het einde had kunnen zijn
+ een fenomenale come back met een Olympische gouden medaille
+ 'overleversschuld' > iets willen betekenen voor (oud-)patiënten met minder geluk 
+ je grootst mogelijke uitdaging aangaan, tegenslag accepteren en opnieuw proberen
+ een dreamteam motiveren jouw doel samen werkelijkheid te laten worden
+ anderen inspireren datzelfde te doen, met een fenomenaal geldbedrag als resultaat 

 

Chapeau. 

'

Dit jaar lijkt alles anders. Met de ervaringen van 2018 fris in het geheugen ontdekten Maarten en zijn team wat ze te doen staat om die 200 kilometer in 2019 wèl te halen! Dat zelfs in dit avontuur ruimte voor ontwikkeling zit, maakt het verhaal enkel mooier. Zo herken ik dit jaar wederom veel in Maartens Monstertocht:

  • Acceptatie- Het leven loopt niet altijd zoals je hoopt. Geen reden eindeloos te somberen. Eenmaal doorvoelt waar pijn zit, ontstaat ruimte voor een nieuwe stap. 
  • Reflectie- Poging één levert wijze lessen op. Poging twee is de perfecte gelegenheid die inzichten in de praktijk te brengen. Waar liggen de verbeterpunten?
  • Actie- Mislukkingen bestaan niet; enkel kansen om te leren. De juiste reflectie leidt tot concrete acties. Ready, set, GO!
  • Vertrouwen- Waarom zou zo'n nieuwe poging wel lukken?', is een gedachte; Wie niet waagt, wie niet wint' een levenshouding. Tegenvallers uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. Wie weet blijkt je doel nu wel haalbaar.
  • Richting- Focus groeit wanneer je hardop durft uit te spreken wat je ècht wilt. Zodra je helder hebt waarnaar je streeft, weet je wat je te doen staat. Wat anderen daar ook van vinden. Iedere poging levert bruikbare ervaringen op, om door te zetten.
  • (Zelf)zorg- Goed eten, rust, ervaring, kennis, genieten en af en toe de nodige liefdevolle afleiding; uiteindelijk schuilt het grootste geluk in de kleinste momenten.
  • Dreamteam- Met de juiste mensen om je heen word iedere reis gemakkelijker. Ook al dringt niet iedere daad van liefde direct tot je door; weten dat je gesteund wordt, maakt elke uitdaging lichter. Je geliefd voelen, laat je vliegen.

 

Zouden Maarten en zijn dreamteam het einddoel dit jaar halen? 

 

's Avonds, wanneer Maarten -zo'n 2 km van mijn laptopscherm- zijn finish bereikt:

Jaaaaaaa! Hij is d’r! De reus, de held, Maarten, hij heeft het gehaald! Slag voor slag, meter voor meter, met gestage armslagen een wereldse prestatie tegemoet. En. Bereikt.

 

'En dan nog een laatste ding:
Als je iets heel graag wilt, maar het lukt de eerste keer niet. 
Dan mag je het best nog een tweede keer proberen!'