76. Zee van zorgen opgedroogd | Hoe ik er Insta

Gepubliceerd op 18 oktober 2021 om 00:00

18 oktober 2021

Waar ik trots op ben?

Dat ik hulp(middelen) durfde toelaten in mijn leven om -met vallen en opstaan- te leren dat beperkingen mijn Zijn niet bepalen.
Ik. Ben. Moed.
Met alles wat in me zit, met alles waar ik voor sta.
Ik. Ben. Mezelf.
Buiten- en binnenkant. Arm aan uiterlijke schijn, rijk aan innerlijke mogelijkheden.
Ik. Ben. Mooi.
Beperkingen hielden mij vast, totdat ik ze leerde omarmen. Knuffelen met vermeende tekortkomingen om te zien dat ze al die tijd het beste met me voor hadden. Ze wensten niets anders dan bescherming en bouwden met dat doel indrukkende muren op.
"Ik voel niets!" betekende eigenlijk: ik voel teveel... voor wat ik nu kan dragen.
Laat die oordelen toch waaien. In de wind horen verslagen angsten thuis. Gevangen-voelen dient me niet langer. Ik laat nu Liefde toe. Geloof me, niets bevrijdender dan dat.
Het is hier en nu waar overvloed begint.
De zee van zorgen opgedroogd door zelf te leren stralen☀️
°
📸 Maarten Dikken

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.