Beer laat zien: elfjes mogen IN mijn nieuwe leven!

🧚‍♀️ elfjes 2022!

20192020 en 2021 zijn geoogst; tijd voor nieuwe avonturen!

31 december , 6 elfjes (777)

Wat

Als tijd

Vraagt om verandering

Terwijl je denkt niet

klaartestaan|

 

Het

Kan niet

Waar zijn dat

Eindes níet het einde

Zijn

 

Om 

Me heen

Zie ik gebeuren

Wat ik al jaren 

Wist

 

Waarom

Noemen ze

Me plots moedig

Nu ik pijn laat

Zien

 

Ik

Hield me

Groot en groter

Om te leren houden

Van

 

2023

Nieuw jaar 

Geloof in jou

Gezond, gezellig, goede moed

Glittersprankelstraal

 


31 Oktober (teruggevonden 14 mei '21), 1 elfje (770)

Hoe Verder ik Van jou vandaan Hoe dichterbij mezelf gaanStaan


30 Oktober, 30 elfjes (769)

Natuurlijk

Mag je

Op me leunen

Als je terugvalt op

Jezelf

 

Vaste

Grond gevoeld

Onder mijn voeten

Toen ik het plafond

Openbrak

 

Mijn

Grenzen liggen

Nooit ruimer dan

Ik ze zelf heb

Ingebeeld  

 

De

Draken in

Mijn hoofd verslagen

Met betoverend geloof in

Sprookjeskracht 

 

Waar

Mijn magie

De realiteit inhaalt

Daar voel ik me

Gedragen

 

Al

Wat is

Werd ooit bedacht

Dus denk een beetje

Liever

 

Hoe

Meer kracht

Ik voel vanbinnen

Hoe stralender de pracht

Vanbuiten

 

Nooit

Buiten mij

Leven de antwoorden

Die ik zocht van

Binnenuit

 

Door

Mezelf diep

Aan te kijken

Zie ik plots mijn 

Vergezicht 

 

Het

Is donker

Nacht viel in

Nooit zal ochtend ons

Ontvallen

 

Vleugels 

Drogen al

Aan de zon

Klaar om uit te

Vliegen 

 

Ik

Heb me

Nog nooit afgevraagd

Waarom ik de waaromvraag

Stel

 

Wat

In mij

Wil controle op

Wat is en zal

Bestaan

 

Door

Me open

Op te stellen

Smeed is plots gedachtes

Stuk

 

Wat

Ligt besloten

Zal eens ontsluiten

Zodra de tijd is

Uitgerijpt

 

Wat

Wil je

Van me weten

Anders dan een welgemeend

JA

 

Niks

Maar dan

Ook he-le-maal niets

Wat niet gezegd mag

Wo(o)rden

 

Zodra

Je ALLES

Durft te zeggen

Ken je geen geheimen

Meer

 

Beter

Leef je 

Eerlijk en open

Dan afgesloten van je 

Eenzaamheid

 

Ik

Kan je

Een gedicht schrijven

Zonder indruk te willen

Maken

 

Dat

Wat ik

Het meest miste

Verdrukte ik zelf het

Allerhardst

 

Gevoel

Is bedoeld

Om te ervaren

Wat zich binnenin ons

Roert

 

Ik

Dacht dat

Ik moest blijven

Terwijl mijn leven beweging

Ís

 

Liefde

Is licht

Is leven eren

Is ons lichaam leren

Waarderen

 

Iets

Wordt pas

Werkelijk van waarde

Zodra we gehecht durven

Zijn 

 

Niets

Wat mij

Aan het hart

Ligt kan me ontnomen

Worden

 

Ik

Hou van

Jou en leer

Hoe te houden van

Mij

 

In

Jouw ogen

Zie ik verloren

Stukjes van mijn vertrouwde

Zelf

 

Samen

Ontdekken we

Leven als experiment

We vinden en hervinden

Ons

 

Hoop

Doet leven

Heb ik geleerd

Vertrouw en leven wordt

Overgave 


28 Oktober, 21 elfjes (739)

Welke

Weg ik

Ook zal kiezen

Trouw aan mijn eigen

Pad

 

Om

Te kunnen

Kiezen voor liefde

Maak ik keuze voor

Mezelf

 

Wie

Of wat

Me ook veroordeelt

Ik voel mijn hart

Klopt

 

Nooit

Kun je 

Iedereen tevreden stellen

Breek met hen of 

Zelf

 

Teleurstelling

Ontstaat zodra

Verwachtingen in hoofden

Niet rijmen met ervaren

NU

 

Als

Alles kan

Kan iets dus

Best niet direct lukken

Ongekend

 

Mensen

Naar wie

Ik vererend opkeek

Plaatste ik zelf boven

Mij

 

Ook

Wie lijkt

Alles te begrijpen

Doet maar alsof hoor

Rollenspel

 

Zolang 

We groepen

Tegen elkaar uitspelen

Zal onze verdeeldheid blijven

Bestaan

 

Wat

Je gelooft

Dat wordt waar

Wees zuinig op je

Gedachten 

 

Natuurlijk

Mag je

Het eens proberen

Je kunt ook gewoon

GAAN

 

Wie

Je wilt

Worden is weten

Wat je diep vanbinnen

Bent

 

Slechts

Op plekken

Waar schaduw valt

Herken je het licht

Stralend

 

Zoals 

Eén kaars

Duisternis kan verlichten

Zo machtig verdrijft donker

Niets

 

Wie

Zich echt

Nuttig wil maken

Begint met zorgen voor

Zichzelf

 

Door 

Mijn zorgen

Opzij te zetten

Ontstaat plots ruimte voor

Vertrouwen

 

Het

Kan me

Helemaal niet raken

Dat ik soms wankel

Evenwicht

 

Na

Iedere val

In het dal

Pakt de piek hoger

Uit

 

Waar

Je me 

Neer zult zetten

Daar zal ik aanwezig

Zijn

 

Zelfs

Op toppen

Van mijn kunnen

Houd ik gronding in

Lijn

 

Waar 

Onze weg

Ons pad kruist

Daar komt de wereld 

Thuis


27 Oktober, 34 elfjes (718)

Hoe

Weet je

Ooit iets zeker 

Anders dan door durven

Geloven

 

Ik

Ben niet

Bang voor tegenslagen

Ik voel vrees voor

Voorspoed

 

Om

Mijn plek

Te kunnen vinden

Mag ik in beweging

Zijn

 

Slechts

Door mee

Te durven stromen

Vorm ik geen obstakel

Meer  

 

Het

Enige wat

Eeuwig zal blijven

Is stroom die zal

Beklijven

 

Mensen

Begrijpen me

Vaak niet volledig

Ze vullen dan halfjes

In

 

Door

Naar boven

Op te kijken

Voel ik me plots

Klein

 

Door

Naar onder

Af te zetten

Begin ik plots te

Zweven

 

Door

Mijn ruimte

In te nemen

Voel ik plots intense

Rust

 

Zelfs

Als wegen

Uit zicht verdwijnen

Liggen ze er toch

Nog

 

Waar

De tijd

Me ruimte brengt

Schenkt rust mijn eigen

Vleugels

 

Door

In mezelf

Te durven voelen

Snap ik wat ze

Bedoelen

 

Stilstaan

Kalmpjes aan

Spontaan ontstaan als

Shortcut om vooruit te 

Gaan

 

Als

U hier

Achterom blijft kijken

Ziet u de vooruitgang

Niet

 

Is

Er ooit

Meer dan hypothese

Als antwoord op de 

Levensvraag

 

Waarom

Hoe wat

Waar wie wanneer

Zelfs vragende voornaamwoorden veronderstellen 

Antwoorden

 

Als

Ik me 

Omdraai naar opzij

Beweegt voorkant mee met

Mij

 

De

Reden dat

Navigatie nooit verdwaald

Is omdat het routes

Herbepaalt

 

Wat

Wil je

Weten van jezelf

Dat je niet al

Wist

 

Door

Mezelf beter

Te leren kennen

Kan ik aan grillen

Wennen

 

Ik

Wil zoveel

Liefst alles tegelijk

Vrijheid in tijd maakt

Rijk

 

De

Keuze om

Mezelf te zijn

Doet meer dan denken

Pijn

 

Ieder

Moment dat

Ik mezelf aankijk

Zie ik steken van 

Jaloezie

Zij

Is mij

Ik ben haar

Ik leef hier, zij

Daar

 

Door 

Me open

Te stellen voor

Wat is, is het

Okee

 

Wat

Betekent er-zijn

Anders dan hier-zijn

Waar "er" wordt begroet

Hi!

 

Op

De kop

Lijkt alles anders

Alhoewel, het blijft toch

Gelijk

 

Anders 

Leren kijken

Is een manier

Om meer te kunnen

Zien

 

Niemand

Is meer

Dan een ander

Niemand is minder dan

Zichzelf

 

Doe 

Eens wat

Met je vrijheid

Je kunt kiezen voor

Geluk

 

Het

Is zoveel

Makkelijker te wijzen

Dan om wijs te 

Zijn

 

Je 

Zou toch

Zeggen dat ik

Onderhand best bovenmaats mag

Stralen 

 

Jezelf

Vergeven is

Een maner om

Niet langer verwijtend te

Doen

 

Wie

Eerlijk deelt

Krijgt uit geven

Meer terug dan uit

Vernemen


24 Oktober, 1 elfjes (684)

Het

Enige wat

Blijft is beweging

Wat beweegt jou te

Blijven


2 september, 3 elfjes (683)

In 

Mijn ritme

Wordt simpelste beweging

Plots de mooist bevrijdde

Dans 

 

Waarom

De dingen

Precies zo zijn 

Dat is en blijft

Gissen

 

Waarin

Kan ik 

Beter gaan beleggen

Dan in mijn eigen

Waarde 


30 augustus, 1 elfjes (680)

Aan

De top

Brandt een ster

Aan de voet liggen

Cadeautjes


29 augustus, 3 elfjes (679)

Overspoeld

Door leven

Dreef ik verder

Uit mijn eigen comfort

Zone

 

Van

Alle wegen

Volg ik allerliefst

Het pad van mijn

Hart

 

Niets

Kan me

Zo verleiden als

De lokroep van binnenuit

Leeflust


28 augustus, 3 elfjes (676)

Mag

Ik van

Je horen of

Je al werkelijk durft

Luisteren

 

Het

Is nooit

Te laat om

Opnieuw te starten met

Stoppen

 

Magie

Is inspiratie

Die als ideeënstroom

Dwars door mijn lichaam

Raast

 


25 augustus, 57 elfjes (673)

Grappig

Hoe je

Me liet inzien

Wat ik aan mag

Kijken

 

Door 

Mijn woorden

Te durven verliezen 

Vond ik plots nieuwe

Taal 

 

Na

De stilte

Van de nacht

Wordt een helder Licht

Verwacht

 

Vogels

Worden wakker

Vervangen mijn wekker

Vliegen ver voor mij

Uit

 

Op

De straat

Danst een blikje

In het ritme van

Tegenwind

 

Zonder

Iets aan

Te trekken van

Jou, mijn eigen stijl

Ontdekt

 

Zolang

Mijn doen

Mijn laten bepaalt

Wie blijft er dan

Over

 

Ik

Kan alles

Van de wereld 

Worden met als voorkeur

Mij 

 

Door

Me af

Te schermen van

Schijn, verschijn ik plots

Zelf

 

In

De diepte

Van de diepzee

Leven samen met monsters

Zeemeerminnen

 

Vissen

Zullen zwermen

Door de stroming

Zoals vogels op de

Wind 

 

Wat

Niet alleen

Niet samen kan

Deelt op een dag

Uiteen 

 

Waarom

Doen mensen

Zoveel beloftes die

Ze niet waar kunnen

Maken 

 

Ik

Kan me

Niet voorstellen dat

Er nog iets onvoorstelbaar

Is

 

Waarom

Steken we

Zoveel energie in

Het verstoppen van onze

Twijfels

 

Met

Het vermarkten

Van iemands pijn

Kunnen intenties niet zuiver

Zijn 

 

Kon

Iemands tijd

Maar voorbij tikken 

Aan de innerlijke kern

Ramp 

 

Ik

Gun je

Alles en daarmee

Ook jouw eigen pijn

Dragen 

 

Waar

Ik me

De meeste zorgen

Om maak, komt zelden

Uit

 

Hoeveel

Hedens heb

Ik verspeeld aan

Tobben over toekomst en

Verleden 

 

Verleden

Is geleden

Toekomst op komst

Wat toekomt, komt toch

Wel

 

Of

Ik nou

Mijn zorgen baar

Of niet, er verandert

Weinig

 

Ach

De mensen

Ze willen zoveel

We wensen onszelf ziek 

Overconsumeren

 

Als

Ik mocht 

Kiezen dan koos

Ik voor minder keuze

Opties 

 

Hecht

Waarde aan

Wat overal leeft 

Lucht, aarde, water, vuur

Liefde

 

Ik

Droomde van

Meer grootse daden

Ik vond grotere dromen 

Terug

 

Ik

Zie in

Wat jij dwars

Door mijn ogen kunt

Aankijken

 

Hoe

Harder ik

Mijn best doe

Hoe minder ik vooruit 

Kom

 

Ben

Ik schrijfster

Nu ik schrijf

Of heb ik boeken 

Nodig 

 

Hoe

Kan ik

Precies bewijzen dat

Ik stop met mezelf

Afwijzen 

 

Heeft

Iemand ooit

Meer mijn toestemming

Nodig gehad dan euhm... 

Ik!

 

Geleerden

Zoeken antwoorden

Kinderen vinden vragen

Ik wil liever kind

Zijn

 

De

Gedachtes die

Mijn hoofd bewonen

Verliezen kracht die ik

Herwin

 

Niet

Alles wat

Ze zeggen hoeft

Per definitie waar te

Voelen 

 

Ik

Mag tijd

Nemen voor mijn

Ruimte om op te 

Staan 

 

 

Hé hé 

Hé hé hé 

Hé wacht eens even

-waarop?

 

Wat 

Maakt het

Volgende moment beter

Dan dit moment hier

Nu

 

Laat

Je los

Hou je vast

Of stel je uit 

Af

 

Als

We echt

Vrij zouden kiezen 

Wat we doen dan 

Wereldvrede 

 

Als

Je geen

Liefde kunt voelen

Voor jou, hoe voor

Mij 

 

Voor

Anderen doen

We van alles

Door onszelf te ver

Anderen 

 

Je

Kunt één 

Flesje oprapen en

Je doet tenminste íets

Plasticprobleem

 

Al

Redden we

De Aarde niet 

We kunnen met onszelf 

Beginnen 

 

Als

Je geeft

Wat je krijgt

Deel je wat gegeven

Is

 

Vraag

Me niet

Om nieuwe antwoorden

Laat ons nieuwe vragen

Stellen

 

Áls

De planeet 

Plots zou vergaan

Blijkt wegwerpwereld te zijn

Ontstaan 

 

In

Ons streven

Te blijven leven

Doen we onhandige dingen 

Vergeven 

 

In

Dit lettertype 

Komt de vorm

Beter uit dan de

Inhoud

 

Er

Is zoveel

Schijn dat ik

Me soms afvraag wat 

Schijnt 

 

Om

Mijn hoofd 

Rust te gunnen

Verval ik graag in

Stilte 

 

Slechts

In gedachten

Kan ik geloven

Gevoel en gedrag creëren

Eren 

 

Niks

Is onooglijk

Genoeg om niet 

Aan te kunnen kijken

In-zicht

 

Ik

Vraag van

Je niet meer

Dan minder aan te

Nemen 

 

Wat

Als strijd 

Die is ontstaan

Door ons toedoen blijft

Voortbestaan 

 

Wat

Hebben we

Ons aangedaan als

Het klimaat ons raakt

Onaangenaam

 

Is

Er nog

Hoop of hopen

We op bergen van

Ondervloed

 

Laat

Me dan

Eindigen met moed

Uiteindelijk komt alles altijd

Goed 


19 Juli, 1 elfje (616)

Ik
Heb niets
Meer te verliezen
Omdat ik al gewonnen
Heb


18 Juli, 6 elfjes (615)

De

Enige manier

Om te veranderen

Is accepteren wat nu

Is 

Ik 

Wil weg

Van wat bestaat

Omdat ik niet durf

Voelen 

Ik

Sta stil

Bij dit gevoel

Door mijn voeten te

Ervaren 

In

Mijn lichaam

Voel ik kloppend

Het ritme van mijn

Hart

De

Wind waait

Oude tranen los 

Ze rollen over rooie 

Wangen 

Voel

Iedere tel

Elk moment nieuw

Ik verander, ik word 

Mij


18 Juli, 3 elfjes (609)

Ik

Kan alles

Namelijk precies dat

Wat ik heb te 

Doen

 

Wat

Ik wil

Kan ik bedenken

Wat goed voelt slechts

Bedanken

 

Als

Alles is

Alhier bereikbaar, voor

Welk verlangen klopt mijn

Hart


9 Juli, 33 elfjes (606)

Alles

Wat ik

Van me afschrijf

Geeft me mijn beweging

Terug

 

Op

Mijn vraag

Om het goede

Ontving in het juiste

Ant-woord

 

Wie

Zichzelf durft

Aan te kijken

Kan een ander werkelijk

Zien

 

Ik

Vergeef me

Mijn onhandig zoeken

Opdat ik daarin lessen

Vind

 

Wie

Nooit twijfelt

Aan eigen gelijk

Staat van iedereen meest

Onstabiel

 

Door

Te voelen

Wat me raakt

Kan ik in beweging

Komen

 

Voor

Alles is

Tijd en ruimte

Te vinden in het

NU

 

In

Mijn streven

Om te leven

Miste mijn lef precies

Dat

 

Ik 

Noteer woorden

Die ik doorkrijg

Zonder daarbij na te 

Denken

 

Ik

Voel leven

Door me heengaan

Geboorte aan een nieuw

Project

 

Wie

Ik ben

Hangt altijd samen

Met wat in me

Zit

 

Door

Me vaker

Uit te spreken

Val ik dus minder 

Stil

 

Ik

Mag best

De tijd nemen

In mijn ruimte te

Staan

 

Samen

Kunnen we

Dus meer bereiken

Dan alleen voor mogelijk

Lijkt

 

Langs

Het leven

Staan geen bordjes

"Pas op!" maar "Duik

Erin"

 

Ik

Wist niet

Dat leren voelen

Niet altijd direct goed

Voelt

 

Om

Mezelf te

Accepteren heb ik

Van zelfsabotage te durven

Leren

 

Niemand

Twijfelt of

Na de nacht 

Licht in het duister

Verschijnt

 

Wind

Kan altijd

Naar je toewaaien

Met jou bereid te

Draaien

 

Voorspoed 

Ontstaat vanzelf

Wanneer je inziet

Dat je tegen berusting 

Balanceert

 

Om 

Mezelf niet

Te verliezen, overwon

Ik steeds mijn grootste

Angst

 

De 

Confrontatie met

Een ander is

Altijd een confrontatie met

Mezelf

 

Met

Niets meer

Te wensen over

Voelen we ons pas

Arm

 

Rijkdom

Zie je

Gespiegeld in ogen

Daar glimt geen Porsche

Tegenop

 

Wie

Bang is

Waarde te verliezen

Weet niet wat rijkdom

Is

 

Goed

Zei ik 

Het is goed

Ik ervoer pijn en

Berustte

 

Door

Mijn verzet

Op te geven 

Staakte het vuren vanbinnen

Uit

 

 

Ken 

Je iemand 

Die je belt

Als alles goed gaat

Echt

 

Stel

Je voor

Vanuit de ruimte

Zijn we allemaal even

Klein

 

Als 

Je het

Nu niet doet

Word het alleen maar

Enger

 

Windstil

Geen beweging

Geen zuchtje wind

De lucht ontkleurt zwart

Onweer

 

Zelfs

De vogels

Vallen stil van

Wolken die zich laten

Horen

 

Niets 

Is kleiner

Dan een mens

Die denkt grootst te 

Zijn


24 Juni, 3 elfjes (573)

Vraag

Me niet

Wie ik was

Zie wat ik ben

Geworden

 

Wie 

Ik word

Begrijp ik niet

Dat ik ben is

Voelbaar

 

Waarom

Durft niemand

Hardop te zeggen

Waar het nu op

Staat 


22 Juni, 3 elfjes (570)

Wie

Zijn zwaktes

Durft te tonen

Leeft in volle kracht

Vooruit

 

Niet

Een verandering 

Valt het zwaarst

Dat is erkenning van

Beweging 

 

Zonder

De schuld

Weg te geven

Kun je je verantwoordelijkheid 

Nemen


19 Juni, 3 elfjes (567)

Ik

Wil alles

Het liefste nu

Ik mag meer leren

Loslaten

 

Sorry

Dat ik

Soms zo zeur

Mijn hoofd doet gewoon

Moe

 

Met

Mijn dromen

In de nacht

Win ik overdag aan

Kracht


18 Juni, 3 elfjes (564)

Leef

Het leven

Van je dromen

Je zult jezelf zien

Uitkomen

 

Het

Enige wat

We nodig hebben 

Is verdeling voor verbinding

Vervangen

 

Hang

De vlaggetjes

Maar vast op

Voor het feestje van

Vandaag


17 Juni, 3 elfjes (561)

Aan

De overkant

Van je verstand

Wereld van gevoel te 

Winnen

 

Ik

Wist niet

Dat meer ontstaat

Door één tweestrijd te

Ontstijgen

 

Je

Kunt kiezen

Of je vergaat

Met of zonder spatie

Ertussen


16 Juni, 3 elfjes (558)

Als

Iets moet

Lukt het niet

Als alles mag, lukt

Meer

 

Vraag

Me niet

Om je probleem

Maar de oplossing te

Vinden

 

Aan

De stem

Alles komt goed 

Herken je enige echte

Ware


14 Juni, 12 elfjes (555)

De

Keuze voor

Een nieuwe mij

Is kiezen voor nieuw

Leven

 

 

In

Een wereld

Vol van tweestrijd 

Kies je vertakken of

Verenigen

 

Pas

In vrede

Met zonder diploma

Voel ik me eindelijk

Geslaagd

 

Ze

Prijzen dat

Ik keurig schrijf

Ik herken hun eigen

Handschrift

 

Het

Maakt mij

Niet uit dat

Jij beweegt door te

Verstillen

 

Ik

Zal je 

Blijven aanmoedigen om

Jezelf op waarde te

Schatten

 

Niets

Moet vandaag

Alles mag meteen

Begin eens met voelen

Zonnestralen 

 

In

Het vroegst

Van de morgen

Straalt vandaag nog lekker

Lang

 

Ik

Kan mezelf

Van alles geven

Het liefst vergeef ik

Mij

 

Ervaar

Ik spanning

Rond mijn spieren 

Dan hield ik blijkbaar

Vast 

 

Met

Het loslaten

Van een droom

De weg vrij voor 

Doen

 

Zolang

Ik probeer 

Me te bewijzen

Zal pijn als wegwijzer

Afwijzen


12 Juni, 6 elfjes (543)

Zorg 

Zo goed

Voor je lichaam

Als het geheel voor

Jou

 

Het

Stellen van

Je eigen grenzen

Anders dan meer ruimte

Wensen

 

Je

Kiest keuzes

Deel jij leugens

Of spreek je waarheid

Uit 

 

Delen

Staat niet

Gelijk aan weggeven

Verdelen houdt in houden

Van

 

Voel

Voel voel

Voel voel voel

Voel voel voel voel

Gevoel

 

Verzet 

Op verandering

Weerstand op angst 

Verlos je grote kleine

Egootje


11 Juni, 6 elfjes (537)

Niets

Betekent iets

Wel kan ik

Van alles een betekenis

Geven 

 

Ik 

Voel pijn

Heel mijn zijn

Vertelt me mijzelf te

Blijven

 

Aan

De overkant

Van ontmoette angst

Viert de ontlading alvast

Feest 

 

Ik

Ben bang

Angst is ego

Bang blijkt eenmaal geliefd

Onjuist

 

Wat

We zien

Was ooit gewenst

Vraag of dat is

Gebleven

 

Soms 

Is niets

Doen het juiste

Laten helpt meer dan

Eens


11 Juni, 37 elfjes (531)

Is

Het raar

Of ben ik

Dit gewoon nog niet

Gewend

 

Mijn

Pen schrijft

Een heldere boodschap

Die ik slechts horen

Kan

 

Aan

De grond

Op mijn zij

Voel ik me dichter

Bij

 

Het

Is fijn

Mij te zijn

Mij bij jou te

Zijn

 

Voel

Wind waait 

Door mijn haren

Laat vandaag voor altijd

Zijn

 

Stil

Op afstand

De twijfels ontstemd

Aan de kant gezet

Verleden 

 

Wie

Bang leeft

Koestert de onvrijheid

Waarin angst geeft geen

Ongelijk

 

Eerlijkshalve 

Gebied mij

Te zeggen dat

Ik mezelf nogal fantastisch

Vind

 

Volg

Van alles

En van iedereen

Het allermeest je eigen

Stem 

 

Met

Ieder hoofdstuk 

Dat ik schrijf 

Sluit ik er eentje 

Af

 

Ieder

Nieuw begin

Wordt ingeluid door

Een periode van afscheid

Nemen 

 

Vertrouw

Op dagen

Die storm verdragen 

Om opklaring aan te 

Dragen

 

Creatief

Uit hoofd

In mijn handen 

Het ritme van mijn

Hart 

 

Ik

Gaf je

Een plant om

Te leren zorgen voor

Jezelf 

 

Wie

Denkt dat

Leven hard is

Mist een verzachting van

Binnenuit

 

Op

De helling 

Toen naar later

Op een trappen gezet 

Tred

 

De 

Koning schrijdt 

De koningin schreit 

Huldiging om van te

Huilen

 

Ik

Wil je

Zoveel zeggen dat

Ik mijn mond maar

Houd 

 

Waar

Frisse wind

Naar warmte zoekt

Mondt stromen uit in

Stormen

 

VERWERKT 

Ik heb

Het heus VERWERKT 

Nee je hebt jezelf

Bewerkt

 

Op

De berg

Die vluchtheuvel heet

Wordt leven boven dood

Gevierd

 

Om

Mijn tuin

Te laten bloeien

Mag iedere stengel op

Groeien 

 

Ik

Durf niet

Is een reden

Dat toch te gaan

Doen

 

Loslaten

Is vrij

Gelaten toestaan wat

Gelaten wenst te worden

Los

 

Ik

Voel me

In mijn wezen

Vrij van mijn lichaam

Levend

 

Wat

Maakt een

Cocktail zonder alcohol 

Anders dan vers gemengd

Sap

 

Ik

Ga alleen

Niet bereiken dat

Ik me samen durf

Openstellen 

 

Tuurlijk

Mag alles 

Bestaan wat wij

Jij en ik samen

Wensen 

 

Hoe

Venijniger we

In verdeeldheid delen

Hoe zachter omarmen ons

Bindt

 

Toe 

Doe ik 

Ertoe, ertegen, erdoorheen 

Toe doe ik ertoe

Ervaring

 

Soms

Doet het

Heel veel pijn

Om ongelooflijk gelukkig te

Zijn 

 

Waar

Ik dacht

Is dit alles

Dat was het toen

Gebleken

 

Recht

Voor me

Een toekomst die

Het verleden ver laat

Vagen 

 

Sta

Eens stil

Sta eens stil sta

Eens stil sta eens

Stil 

 

.

. . 

. . . 

. . . . 

. 

 

*

00

000

0000


10 Juni, 6 elfjes (494)

Waarom

Ben ik

Meest van alles

Bang voor de stilte

Binnenin

 

Hoe 

Kan ik

Me openstellen voor

Een geslotenheid van alles

Buitenaf

 

Wat 

Is moed

Meer dan toestaan

Mogen boven moeten te

Beleven 

 

Wat

Als het

Niet grip is

Maar begrip dat nodig

Is

 

Waar

Vind ik

Mijn eigen pad

Anders dan onder mijn

Voeten 

 

Hoe

Heel ik

Wat gebroken was

Zonder me angstvallig te

Lijmen

 


9 Juni, 21 elfjes (488)

Laat

Ons stoppen

Met hard streven

Zo zachtjes aan beginnen 

Leven

 

Ik

Kan me

Niet voorstellen dat

Ik bang was voor

Angst 

 

Op 

En neer

Nog een keer

Geeft inzicht meer en

Meer

 

Wijsheid

In harten

Reikt verder dan

Slimheid in hoofden verrijken

Kan 

 

Door

Me open

Op te stellen

Leef ik mijn leven

Samen

 

Waarheid

Is werkelijk

Zo zuiver aanwezig

Dat twijfels niet meer

Bestaan

 

Hoe 

Meer ik

Loslaat wat MOET

Hoe meer ontstaat wat

M   a   g 

 

Hoe

Meer ruimte

Ik mezelf gun

Hoe meer ik vind

Vertrouwen 

 

Hoe 

Helderder ik

Mijn grenzen aangeef

Hoe minder ruimte nodig

Is 

 

Waar

Meeste mensen

Meeste angst voelen

Is een stilstand in

Onszelf

 

Vraag

Jezelf af

Zodra je opstaat

Sta ik voor mezelf

In

 

Rond

Mijn ogen

Spoelen rimpelingen aan

Waarin tijd geen rol

Speelt 

 

Soms

Hoor ik

Plots een verhaal

Met geen pen te 

Beschrijven 

 

Weet

Dat je

Met jezelf opstaat

En met jezelf gaat

Slapen

 

Is

Er weleens

Iemand geweest die

Zonder angst diens grens

Verlegde

 

Ach

Het is

Toch allemaal wat

Steunden ze samen in

Disharmonie 

 

Ik

Hoef me

Niet beter voordoen

Dan ik vanbinnen ben

Geboren

 

Iedere

Dag opnieuw

Een beetje meer

Brengt me meer dan

Overschot

 

Blijf

Jezelf zien

In de spiegel

Van ieder die je

Passeert

 

Er

Is genoeg

Voor ons allemaal

Als niemand teveel neemt

Vergeven

 

Door 

Te delen

In het leven

Kunnen we elk voldoende

Geven

 


8 Juni, 3 elfjes (467)

Waarom

Zou ik

Me schamen voor

Mijn meest vruchtbare bloed

MENStruatie

 

Waarom

Vinden we

Vrouwen zonder beenhaar 

Zoveel mooier dan vrouwen

Met 

 

Waarom

Is schoonheid

Geen kwestie van

Lekker in je vel 

Zitten


6 Juni, 13 elfjes (464)

Als

Niets is

Wat het lijkt

Waar lijkt het dan 

Op

 

Geur

Van gras

In de regen

Dat valt geen mens

Tegen

 

Heb

Ik me

Al verteld dat

Ik werkelijk alles mag

Zijn

 

Ik

Ben dankbaar 

Voor het leven

Dat in overvloed is

Vergeven

 

Hoelang

Kunnen klokken

Nog stilstaand blijven

Wijzen op vijf voor

Twaalf

 

Je 

Mag me

Opwinden, een verzetje

De wijzer draait om

Wintertijd

 

Wie

Geboren is

Voor een dubbeltje

Mag op waarde schatten

Eigenwaarde

 

Door

Me fysiek

In te spannen

Gaat hoofd vol spanning 

Uit 

 

Waar

De wind

Het hardst waait

Spoelen golven het wildst

Aan

 

Ik 

Zal niets

Meer doen dat

Tegen mijn gevoel in 

Druist

 

De

Regen valt

Met bakken omlaag

De mist stijgt op

Hemeltoppen

 

Hoe

De wereld

Zich draaiende houdt

Blijft één groot raadsel

As 

 

Niemand

Leert fietsen

Zonder twee zijwieltjes

Balans vindt iedereen met

Hulp


5 Juni, 9 elfjes (451)

Voor

De dapperen

Die durven voelen

Mannen, vrouwen, mensen samen

Amen

 

Wie 

Nooit liegt

Hoeft niet onthouden

Wat geen aandacht meer

Behoeft

 

In

Het vuur

Tussen de mensen

Vinden we voortdurend vonkjes

Terug

 

Ik 

Geef door

Uit ene appel

Vrucht en zaden te 

Ver(e)delen

 

Waar

Wij niet

Alleen voor opstaan

Kunnen wij tezamen aan

Ver-enigd

 

In

Ons oogcontact

Met onze aanraking

Zegeviert in strijdtijd het

Liefdesleger

 

 

Waar 

De denkkracht

Ons stikken laat

Geeft de eigen vo(e)lmacht 

Ademruimte

 

Niet

De Aarde

Dreigt te vergaan

Slechts onze beleving van

Wereldbeelden

 

Contact

Met binnen

Contact met buiten

Zo boven, zo beneden

Bolwerk


4 Juni, 21 elfjes (442)

Achter

Mijn rug

Hoor ik smoezen

Ik kijk niet meer

Om 

 

In

Het water

Aan de kade 

Ligt de pont naar

Dromenland

 

Het

Groenste gras

Aan de overkant

Niet zo groen als

Hier

 

Wat

Wil je

Meer van mij

Dan minder van jou

Wensen

 

Hoe

Het leven

Na morgen komt

Doet vandaag nog niet

Terzake

 

Ja

We weten

Het allemaal best

Toch kijken we massaal

Weg

 

Nee

Ik ben

Niet een egoïst

Wanneer ik naar mezelf

Luister

 

Wie

Oprecht deelt

Uit eigen voorraad

Komt achteraf nooit tekort 

Gegeven 

 

Ik

Zal mezelf

Niet meer weggeven

Daarin heb ik mezelf

Vergeven 

 

Door

Dichtbij mij

Te blijven staan

Wankel ik niet langer

Om

 

Gewicht

Op links

Gewicht op rechts

Gewicht op de middellijn

Balans

 

Ik

Dacht dat

Evenwicht verstilling betekent

Toch geeft beweging meer

Balans 

 

Ik

Keek op

Ik keek om

Ik heb er overheen

Gezien

 

Waar 

Zijpaden lopen

Vond ooit iemand

Een verloren weg weer 

Terug 

 

Wat

Kwijt is

Raakte eens verdwaald

Om herontdekt te kunnen

Worden 

 

Heb

Je ooit

Bedacht dat leven

Ons door Iets is

Gegeven

 

In

Mijn buik

Liggen de antwoorden 

Op vragen die ik

Uitstel

 

In

Mijn Hart

Woont een wijsheid 

Die me gidst langs

Grijsheid 

 

Het

Vliegtuig vliegt

De brommer bromt

De tracker trackt zijn 

Oogst

 

Vaak

Zijn oplossingen 

Niet zo ingewikkeld

Als ze zich voordoen 

Schat

 

Wat

Heb je

Nog te verliezen

Behalve dan je eigen 

Waarde


24 Mei, 9 elfjes (421)

Ik

Hield me

Vast aan houvast

Totdat ik durfde houden

Van

 

Fouten

Bestaan niet

Slechts in denken

Wordt wat Eén is

Twee

 

Door

Me open

Op te stellen

Sluit ik me makkelijker

Af

 

Ik 

Kan me

Niet voorstellen dat

Achterstelling de bedoeling is

Vooruitgang 

 

Laten

We onszelf

In elkaar zien

Dat maakt de ongelijkheid

Overbodig

 

In

Het licht

Van de eeuwigheid 

Branden kaarsen maar heel

(L)even

 

Zolang

Ik me

Probeer te bewijzen

Wijs ik mijzelf dus

Af

 

Liefste

Het allerliefste

Volg ik simpelweg

Mijn leiding voelbaar van

Binnen

 

Zoals 

Het binnen

Stormt, stort buiten

Het hemelwater op me 

Neer


20 Mei, 39 elfjes (412)

Gedachten

Krijgen vleugeltjes

Zodra ze uitvliegen

Droom tot droomdaad te

Verwezenlijken 

 

Laat

Jij jouw

Dromen al uitkomen

Of liever -vliegen of

-doven 

 

In

Het heetst

Van de strijd

Zijn onze daden het

Kilst 

 

Je

Mag heus

Van alles bestellen

Welke boodschap draag jij

Uit

 

Herhaal

Jouw verhalen

Geloof in jezelf

Eens schrijven "onwerkelijke" waarheden

Daadwerkelijkheid

 

Luister

Naar anderen

Ze spiegelen jou

Wat jij aanhoort, uit

Jezelf

 

Ik

Ben bang

Is geen Waarheid

Angst kunt je hoogstens

Be-leven

 

Ik

Kan meer

Dan ik dacht

Door minder na te

Denken 

 

In

Mijn eentje

Een zonnestraal gevangen

Volledig vrij in mijn

Element 

 

Ik

Kan niet

Meer met minder 

Genoegen nemen dan met

Mij

 

Nee

Ik wijs

Jou niet af

Ik geef mijzelf de

Ruimte

 

NEE 

Uit ik

Hardop tegen jou

JA in ik voor

Mijzelf

 

Heb

Je ooit

Bedacht dat water

In een oneindige kringloop

Stroomt 

 

Wat

Was, is

Wat is, was

Wat zal zijn, ís 

Al 

 

Ik

Heb me

Te druk gemaakt

Om het bereiken van

Gemoedsrust 

 

Grappig

Hoe groeien

Iedere nieuwe spurt

Meer als vanouds vertrouwd 

Voelt

 

Niemand

Is geboren

Met een rempedaal

Liever scheuren in z'n

Vrij

 

Wat

Is Waarheid 

Wat is werkelijk 

Absolute relativiteit is een

Zekerheid 

 

Ik

Voel inhoud

In een lichttaal

Die zich via zintuigen

Vervormt

 

Zodra

Ik mezelf 

Durf te dragen

Vlieg ik volledig vrij

Uit

 

In

Een kooi

Leek het veilig

Ik creëerde de gevangenis

Zelf

 

Om

Niet tekort

Te kunnen schieten

Maakte ik mezelf onnodig

Klein

 

Wie

Weet waar

Weerstand wonen wil

Daar waar weerstand ruimte 

Krijgt

 

Koester

Een liefde

Voor je naasten 

Met medelijden is niemand

Gediend

 

De

Held van

Mijn verhaal verlost

Slachtofferschap door eigenaarschap te

Verstevigen

 

In

Mijn oren

Hoor ik ruisen

Van frisse wind die 

Waait 

 

Zal

Ik je

Eens wat zeggen

Ik weet heus alles

Niet

 

Beterweten

Doen mensen

Met slechtste geweten

Wie wantrouwt mist basis

Vertrouwen

 

Ik

Zeg niet

Ik wil leiden

Diep vanbinnen volg ik

Liever

 

Door

Het uiten

Van goede vragen

Tonen we slechte antwoorden

Aan

 

In

Het oog

Van de orkaan

Zal ik voor mezelf

Staan

 

Wie

Bang is

Fouten te maken

Begaat de grootste faux

Pas

 

Pijn

Is fijn

Zodra het venijn

Van de pijn mag

Zijn 

.

Wat 

Wil bestaan

Mag nu ontstaan

Uit onderdruk en overvloed

Voortvloeien

 

Ik

Sta open

Ik sta toe

Ik ontvang en laat

Gaan 

 

Hallo

Lieve gedachten

Bedankt voor woordenzee

Ik kies ervoor te

Bezinnen

 

Maakt

Niet uit

Wat je beslist

Zolang je intentie zuiver

Is

 

Zolang

Wij opvolgen

Wat zij bepalen

Leert niemand ons eigen

Verantwoordelijkheid

 

Alles

Wat leeft 

Heeft water nodig

Voor groei is stroming 

Nodig


13 Mei, 15 elfjes (373)

Ze

Stellen dat

Tijd is gekomen

Terwijl men de herhaling

Hervat

 

Niet

Het verschil

Maakt het verschil

Maar moed af te

Wijken

 

Ik

Heb nog

Een appeltje te

Verschillen met jou, crêpe

Peren 

 

Door

Naar links

Af te buigen 

Zie ik rechts ruimte

Ontstaan

 

In

Het midden

Van een verdeeldheid

Vind men de perfecte

Balans

 

Had

Ik je

Al verteld dat

Ik vandaag stil wil

Staan

 

In

Het licht

Van de dag

Straal ik zon zijn  

Oogopslag

 

Ons 

Gras voor

Dag en dauw

Vangt een overgang naar

-Wauw

 

Hoor

Het fluiten

Van de vogels

Een nieuwe dag breekt

Aan

 

Ik

Voel diep

In mijn buik

Wat nog niet verteren 

Kan

 

Op

Het schoolplein 

Ruilen kleine moeders

Stiekem hun kinderen om

Poppenwagenziek

 

Eerlijk

Stel dat

Het hele leven

Slechts kinderspel zou zijn 

Tikkie 

 

Waait 

De wind

Hard tegen je

Heb je zacht te

Draaien

 

Was

Mijn mentale

Batterij maar zo

Helder als die van

Mobiel

 

Mijn

Benen willen

Wel vooruit maar

In knieën steekt het

Nog


12 Mei, 15 elfjes (358)

Stel

Dat alles

Volop mag bestaan

Welke balast ruil jij

In

 

De

Ware transformatie

Vindt vanbinnen plaats

Je kunt geen plekjes

Geven

 

Hoe

Ik me

Dan openstellen moest

Was mijn meest gesloten

Vraag

 

Vaak

Lach ik

Heel erg hard

Om mijn eigen onhandigheid

Loslaten

 

Haar 

Hond gaapt

Om spanning te

Ontladen en daarna kwispelt

Hij

 

Wie

Denk je 

Wel niet dat

Je anders bent dan

Perfect

 

Ik

Heb veel

Pijn moeten doorstaan

Om krachtiger te mogen

Ontwaken

 

 

Door

Geen kant

Onderbelicht te raken

Krijgt het totaalbeeld pas 

Stralingskracht

 

Nee

Ik leef

Niet in wolken

Ik maak mijn dromen

Waar 

 

Op

De bodem

Van de diepzee

Liggen lichtste schatten te

Wachten

 

Wist

Je dat

Je alles wat

Je weten wilt al

Weet

 

Durf 

Te dalen

Naar je buik

Voel het kloppen van

Binnen

 

In

Mijn ogen

Ben jij perfect

Precies perfect en niets

Voortreffelijkers

 

Door

Mijn handen

Te laten dansen

Schrijven elfjes zich vaak

Vanzelf

 

Ik

Voel me

Stralend als zonnestralen

Dank voor deze mooie

Dag


7 Mei, 6 elfjes (343)

Wat

Is het

Toch met mensen

Dat ze altijd méér

Willen

 

In

Dit moment

Is niets nodig

Want hier is het

Volmaakt

 

Op

De berg

Die heet Olympus

Word heus ook weleens

Gekibbeld

 

De

Onderzoeker die

Concludeert dat ik

Arm ben, onderzocht rijkelijk

Armoedig

 

Wat

Is het

Dat mij tegenhoud

Anders dan mijn eigen

Angstgedachtes

 

Stelregel:

Wat je

Liet uit angst

Doe je vanaf nu

Toch

29 April, 18 elfjes (337)

Wat 

Ik wil

Weet ik niet

Wat ik voel is

ALLES

 

Hoe

Kan het

Dat de waarheid

Soms zo onwerkelijk lijkt

Eerst

 

Door

Te rijden

Op volle snelheid 

Laat ik stroming achter

Me

 

Ieder 

Woord waait

Uit mijn hoofd

Uit mijn mond uit

Gedachten

 

Hart

Via armen

Verbonden met handen

Doen als verlengstuk van

Durf

 

Hart

Onder de

Riem achter de

Hand in eigen boezem

Steken

 

Oordelen

Is niets

Anders dan angst

Voeden om veroordeeld te

Worden

 

Wie

Je bent

Weet je zelf

Daarvoor heb je niemand

Nodig

 

Op

Mijn kop

Op de bank

Staat wereldbeeld op zijn

Theekop

 

Ik

Kan alles

En de rest

Dat kan ik heus

Leren

 

Wat

Je me

Vandaag ziet doen

Is morgen alweer verleden

Tijd

 

Voel

Je lichaam

Op de stoel

Adem in, adem uit

Aard

 

Klinkt

Die klank

Als een klok

Of tikt dat klokje

Niet 

 

Om

De dag

Een zacht ei

Dat houd me gezond

-Oma

 

Ik

Hoef niet

Beter te worden

Ik ben al goed

Genoeg

 

Door

Te verzachten

In het verharden

Werd niet goed precies

Perfect 

 

Ik

Wil me

Niet meer verstoppen

Klaar mijzelf te laten

Zien

 

Door

Het besluit

Af te sluiten

Kon opening voor me

Werken


26 April, 9 elfjes (319)

Wat

Is het

Nut van oorlog

Anders dan eigen vrede 

Opdringen

 

Dat

Wat mag

Moet niet mogen

Wat mag, hoeft niet

Moeten 

 

Op

De dag

Van overal vrede

Zullen de mensen lichter

Zijn

 

Door

In strijd

Samen te leven

Is van samenleving geen

Sprake 

 

Waar

Beweegt dit

Nou eigenlijk naartoe

Behalve naar nog meer

Verdeeldheid

 

Hier

Naar daar

Begint met stappen

Uit het onbekende breken

Helen

 

Ik

Ken niet

De beste antwoorden

Ik kan wel juist

Bevragen 

 

In

Helder water

Is omlaag gezonken 

Wat voorheen zorgde voor

Troebelheid

 

Wat

Is waar

Werkelijk van waarde

Wat is meest waarlijk

Waardevol


13 April, 15 elfjes (310)

Ik

Ben toch

Niet voor niets

Mij? Waarom speel ik

Andermans?

 

Schijn

Jouw licht

Op jouw zaken

Je zult zien: je

Straalt 

 

Grenzen

Bestaan slechts

Om te markeren

Weg van begin tot

Eindeloos 

 

Het

Licht dat

Ik vanbinnen voel

Geeft glitters aan mijn

Oogopslag 

 

Door

Me aan

Houvast te verbinden

Raak ik innerlijke flow

Kwijt 

 

Ik

Vergeef jou

Ik vergeef mij

Ik vergeef ons, papa

Allebei

 

Wat

Gebeurt is

In het verleden

Hoeft door niemand teruggedraaid

Vergeving

 

Niet 

De pijn

Doet meeste zeer

Het is oude hechting

Loslaten 

 

Ik

Bevrijd mezelf

Van wat kleineert 

Ik ben grootser dan

Dat 

 

Door

Me niet

Groot te houden

Kan ik eindelijk GROOTS

Zijn

 

Ik

Leef vrij

Los van beperkingen

Omdat ik mezelf grenzen

Gun 

 

Alles

Wat ik

Ooit eens wenste

Stond al tijden geduldig

Klaar 

 

Ik

Geef niet

Op of over 

Me ook niet gewonnen

Uit 

 

Laat

Maar lopen

Het loopt wel

Los, losser dan los

Gaan

 

Wat

Jij ook

Van mij denkt

Ik weet wel beter 

Zelfinzicht 


12 April, 3 elfjes (295)

Wat

Je kent

Van je zelf

Herken je in de

Ander 

 

De

Grootste test

Van het leven 

Is nemen of toe

Geven 

 

Ik

Sloot af

Mijn eigen grenzen

Ik liet de vrijheid

(L)open


9 April, 12 elfjes (292)

Zolang

Ik alles

Niet toestaan durf

Wijs ik mezelf nog

Af

 

De 

Eerste stap

Naar lopen gaan

Bleek op twee benen

Staan

 

Ik

Zie mezelf

Naar mezelf kijken

In een reflectie mijzelf

Gezien 

 

Door

Me eerlijk

Open te stellen

Klap ik een boek

Dicht

 

 

Op

Het plein 

Zijn de klaprozen

Zelfs uit de school 

Geklapt

 

Stel

Slechts die

Vragen waarop je

Het antwoord durft te

Horen

 

 

Ik

Denk dat

Ik dacht dat

Ik eerst ALLES moest

Snappen 

 

Ik

Voel dat

Ik zoveel voelde

Dat ik toeliet niets 

Meer

 

Aan

De binnenkant

Van de buitenkant

Blijken grenzen niet te

Bestaan 

 

Wat

Mijn hoofd

Heus allang snapte

Had mijn hart te

Omarmen 

 

Een

Groot verschil

Met de bevestiging 

Die je uit onzekerheid 

Zocht 

 

Alles

Is goed

Alles is okee

Jij bent al goed 

Genoeg


8 April, 3 elfjes (280)

Hoe 

Meer ik

Naar binnen kijk

Hoe meer ik vanbuiten

Straal

 

Met

Het duister

Aan de rand

Kies ik de lichte

Binnenkant

 

Iedere

Nieuwe stap

Die ik zet

Brengt me een zetje

Verderrrrr


7 April, 30 elfjes (277)

Alles

Waar het

Hier om draait

Is jouw instelling en

Uitstraling 

 

Voor

Welke keuze

Je ook staat

Aan jou is het 

Kiezen 

 

Door

In verbinding

Op te staan

Kan ik vol energie

Doorgaan 

 

Heel

Mijn leven

In het teken 

Van vrij moedig mens

Zijn

 

Waar

Vind ik

Een antwoord anders

Dan door stil te

Staan

 

In 

Mijn handen

Een kracht hervonden

Die ik eeuwenlang verloren

Was 

 

De

Eerste stap

Naar gezond leven

Is diepgeworteld geloof in

Heling 

 

Juist

Zonder me

Op te blazen 

Kan ik grootse liefde

Zijn

 

Bescheidenheid 

Bewees niemand

Ooit een dienst 

Wees jouw meest waarachtige

Jij

 

Vertrouw

De stappen

Die je zet

Elke dag een nieuw

Begin

 

Hoe

Meer ik

Achterhoud van mij 

Hoe meer voorbehoud aan 

Zij 

 

Wie

Ben ik

Op de momenten

Dat ik mezelf niet

Ben 

 

De 

Knop UIT

Van mijn gedachtes

Verschijnt zodra ik AAN

Ga

 

 

Door

Mijn wensen

Uit te spreken

Worden ze "toevallig" mijn

Realiteit 

 

Ik

Bereik niets

Door te kleineren

Hoe groots ik vanbinnen

Ben

 

Je

Mag oordelen

Over een ander

Weet dat je jezelf 

Afwijst 

 

Hoger

Dan laag

Is lager dan

Hoog en middenin de

Middelmaat 

 

Zon 

En regen

Kleuren de regenboog

Zoals wind mijn dagen

Stuurt

 

Ik

Lees verhalen

In mijn lichaam

Zoals spreuken in een

Toverboek

 

 

Door

Me bewust

Open te stellen

Drijft wat onbewust lag 

Boven

 

Ik

Heb meer

Dan ik wenste

Door verwachtingen bij te

Stellen

 

In

Dit moment

Is alles mogelijk

Zodra je jouw signalen

Ziet 

 

Achter 

Elk masker

Een waar gezicht

Dat een ontsluierd verlangen

Koestert

 

Waar 

Een wil

Is een weg

Wie niet weg is

Gezien 

 

Je

Kunt nu

Van alles willen

Wat wens jij nou

Echt 

 

Denk

Jezelf eens

Niet zo vast

Het mag best meer

Vloeibaar

 

Voel

Het verschil

Wanneer je moeten

Vervangt door het woordje

Mogen 

 

Bescherm

Je hart

Met je ziel 

Met hart en ziel

Verbonden 

 

Hoeveel

Woorden je

Ook lezen zult

Lees en schrijf jouw

Verbaal 

 

Zoals

De regen 

Tikt op ruiten

Kun jij van waarde

Zijn

 


6 April, 12 elfjes (247)

Voordat

Ik gezien

Word door anderen

Heb ik mezelf te

Tonen

 

Wat

Niet bestaat

Is de tegenstrijd

Wat wel bestaat is

Evenwicht 

 

Balans

Herstelde zich

Pas weer nadat  

Het zijn gewicht verloren

Had

 

Niet

De pijn

Is het probleem

Dat is de ontkenning

Daarvan

 

 

Ontspring

De dans 

Door te doen 

Alsof je een pirouette

Draait

 

Wat

Heb jij

Nou te verliezen

Behalve je eigen unieke 

Levensgeluk

 

Laat

Ze maar

Over je praten

Dat doen ze toch

Wel

 

Niet

Het begin

Is het moeilijkst

Dat is verzachting na

Volharding 

 

Om

Eigen dromen

Na te leven

Droom ik mijn leven

Alvast 

 

Wanneer

Begint het

Einde van het 

Begin voor het einde

Begon

 

Snap 

Je jezelf

Begrijp je jou

Voel jouw eigen taal 

Verhaal

 

In

Den beginne

Was er niets

En nu ben jij

Hier


5 April, 27 elfjes (235)

Het

Woord wauw

Bevat een AU

Zonder pijn geen fijn

Zijn

 

Door

Mijn ruimte 

In te nemen

Geef ik de leegte

Kans

 

In 

Mijn hoofd

Een verholen luikje

Dat altijd openstaat voor

Inspiratie 

 

Wat

Heb je

Aan vaste verdeeldheid

Als je verbinding voelen

Kunt

 

Zodra

De mensen

Roepen “Alles goed!”

Weet je zeker: problemen

Ontmoet 

 

Waar

Wil je

Liever veilig zijn

Dan in je eigen 

Lichaam

 

Om

Me niet

Op te blazen

Houd ik mijn adem

Luchtig

 

Door

Mijn ego

Uit te schakelen

Schakel ik in wezen

In

 

Het

Grootste geheim

Lang en gelukkig

Het leven leven, is

ZIJN

 

Visualiseer

Droom plaatjes

Stel voor dat

Jij alles kunt, echt

ALLES

 

Met

Blote voeten

Op de grond

Verdwijnt plots die gro

Mond

 

Ik

Voel wiebelen

Keer op keer

Mijn tenen vol plezier

Lichaamsbewustzijn

 

Op

De weg

A naar B

Is altijd tijd voor

T

 

Geef

Je ruimte

Aan de tijd

Die je om aandacht

Vraagt 

 

Met

Mijn haren

In de wind

Voel ik het innerlijk

Kind

 

Je

Mag me

Van alles vragen

Of ik beantwoord eigen

Keus

 

Kun

Je delen

In iets waar

Je aan vast blijft

Houden

 

Door

Mijn lichaam

Uit te dagen

Begint het plots te

Dagen

 

Op

Zijn bagagedrager

Zit het meisje

Dat zijn hart stal

Fiets-en-dief

 

In

De winkel

Wordt verf gekocht

De mooiste kleuren gevonden

Natuurlijk

 

Wat

Als je

Alles al hebt

Waarnaar vraag je dan

Nog

 

Ik

Toon me

Laat mezelf zien

Die kwetsbaarheid noemt men

Kracht

 

Door

De supermarkt

Loopt een vrouw

Kind en kinderwagen vol

Gestopt

 

Zoals

De man

Zijn wandelwagen trekt

Rijd ik een rollator

Vooruit

 

Stel

Dat we

Evenveel tijd steken

In het vinden van

Overeenkomst

 

Door

Te delen

In de vrede

Wint een oorlog geen

Terrein

 

Is 

Het waar

Wat ze zeggen

Over jezelf durven zijn

Vrijheid


4 April, 45 elfjes (208)

Ik

Trap rap

Op de trappers

Opdat mijn leven vlug

Vertraagt

 

Met

Iedere haast

Die je raast

Voel jij je gauwer

Uitgeblust

 

Niet

In streven

Ligt het leven

Dat ligt in ruimte 

Geven

 

Met 

Het delen

Van de rijkdom

Word wie arm is

Wijs

 

In

Het water

Weerspiegelt de regenboog

Die één tot twee

Verwordt

 

Door 

De reflectie

Van de maan

Zie ik mezelf gaan

Staan

 

Met

Mijn hoofd

In de wolken

Tuimelen mijn tenen over

Droomideeën

 

Inspiratie

Is hier

Ingeving is nu

Open je hoofd, hart

Handen

 

Het 

Kleinste detail

Van grootse creaties

Omvat in niets precies

Iets

 

Hollen

Reppen, rennen

Dartelen, draven, doen

Op hol geslagen haast

Toen

 

Niet

Ergens anders

Daar of dan

Hier en nu is

Aandacht

 

Wat 

Is nodig

Is de vraag

Die ik mezelf stel

Dagelijks

 

Wat 

Is juist

Geeft andere energie

Dan goed op fout

Indelen

 

Om

Te weten

Wat ik wil

Sta ik het liefste

Stil

 

Ooit

Dan is

Had ik maar...

Precies dit moment in

Tijd

 

Ik

Kom erachter

Waarvoor ik leef

In voelen dat ik

Geef

 

Door

Te reflecteren

Op mijn dagen

Vind ik antwoord op

Levensvragen

 

Misschien

Blijkt ooit

Op de achterkant

Van een medaille mooiste

Schittering

 

Hoge

Bomen vangen

De meeste wind

De laagste bosjes meeste

Weerstand

 

Als

De wereld

Dan toch vergaat

Is creëren nooit te 

Laat

 

Wie

Niet waagt

Die niet vertraagt

Met minder bereik je

Meer

 

Wie

Niet waagt

Wie niet wint

Wie niet liefheeft, niet

Bemint

 

De

Ware liefde 

Vind men niet

Zolang we blijven jagen

Vertragen

 

Lente

Kom terug 

Na de winter

Na zomer en herfst

Seizoenswisselstoring

 

Van

De wacht

Wisselen vier seizoenen

Zij zoenen elkaar goede

Nacht

 

In

Eén week

Alle jassen aan

En dan klimaatcrises blijven

Ontkennen

 

Waarom

Zijn mensen

Soms zo eenzaam

Dat ze geen eenheid

Voelen

 

Met

Mijn dromen

In de nacht

Geef ik mijn dagen

Pracht

 

In

Mijn dromen

Door de dag

Neem ik mijn wensen

Waar 

 

Ik

Doe iets

Ook maar wat

Allemaal ons best en

Beter 

 

Ik

Kijk je

Aan en zie

Jij weet het ook

Nie

 

Nietig

En klein

Stevig en stabiel

Groots en klein en

Onvermurwbaar 

 

In

Het dal

Van mijn leven

Plantte ik zaadjes op

Gevoel

 

Aan 

De grond

Onder mijn voeten

Voel ik plots groei

Opbloeien

 

Ik

Roep uit

Ik luid in

Uiten wordt het nieuwe

Innen 

 

Voor

Een openbaring

Is het essentieel

Je open op te 

Stellen

 

In

Mijn hart

Een verstopt luikje

Waarachter ik de vrede 

Vind

 

Om

Je ogen

Te kunnen openen 

Mag je op durven

Kijken

 

Waar

Waait wind

Nou eigenlijk naartoe

Waar komt de wind

Vandaan

 

Op 

Mijn pad

Ligt een veer

Ik weet genoeg, niet

Meer

 

Als

Een raketje

Schiet ik omhoog

Daarboven is het meer

Lichtdicht

 

Genoeg

Is genoeg

Minder dan teveel

Meer dan genoeg is

Lijden

 

De 

Weg die

Ik afleg is

Het afleggen meer dan

Waard 

 

Als

Je denkt

Dat denken helpt

Ondersteun dan je gevoel

Bovenmatig

 

Mijn

Beste vriend

Heb ik ontmoet

Toen ik mezelf bijstond

Vanbinnen

 


2 April, 15 elfjes (163)

Hoe 

Weet ik

Of wat ik

Doe is wat ik

Wil

 

Is

Het echt

Zoveel gemakkelijker om

Advies te geven dan

Leven

 

Zeg

Ik STOP

Omdat ik voel

Of omdat ik angstig

Opveer

 

Geen

Eigen wijsheid

In pijn vermijden

Je mag er doorheen

Slaan

 

Wat

Als ik

Alles zou kunnen

Wacht, dat kan ik

Al

 

Voor

Wie liep

Ik weg toen

Ik niet stond voor

Mezelf

 

Vol

En ledig

In mijn kracht

Voelt plots zo machtig

Prachtig

 

 

Ligt

De tegenslag 

Aan de anderen

Of stiekem toch in 

Mij

 

Iedere

Beperkende overtuiging

Hunkert diep vanbinnen

Naar een bevrijding van 

Onvergeeflijkheid

 

Waar

Ligt inzicht

Anders te wachten

Dan beschermd in je

Hart

 

Stel

Je weet

Wat nodig is

Waarom doe je het

Niet

 

Met

Iedere angst

Die ik uit

In ik meer respect

Verbinding

 

Telkens 

Wanneer ik

Doorleefde angst vrijgeef

Vult lege ruimte zich

Liefde

 

Als

Je niet

Meer vooruit kunt

Zijn stapjes opzij te

Overwegen

 

Leven

Doet cadeau

De allermooiste gaves

Zodra jij ze durft

Zien


18 Maart, 3 elfjes (148)

Achter

De wolken

Schijnt de zon

Zelfs als het donker

Lijkt

 

Ik 

Mag delen

In mijn gevoel

Zolang ik dat juist

Bedoel

 

Waar

Het pad

Ook lopen zal

Ik zal mijn weg

Vinden


17 Maart, 3 elfjes (145)

Om

In moed

Te durven delen

 

Heb je onvermoeibaar te

Zijn

 

Om

Frisse inspiratie

Te laten stromen

Is de opening meest

Essentieel

 

Met

Het scheppen

Van de kunsten

Creëren we ons eigen

Wereldbeeld


16 Maart, 33 elfjes (142)

Door

Het roer

Om te gooien

Voer ik plots op

Koers

 

De

Boom staat

Stevig en sterk

Geworteld in de aarde

Hemeltoppen

 

Ik 

Buig diep

Door te geven

Me over aan het 

Leven 

 

Zijn

Ik ben

Dus ik besta

Aanwezigheid ís, wij zíjn

Tijdloosheid 

 

Als

De observant 

Van "mijn" gedachtes

Voel ik vervullende leegte

Ontstaan

 

In

De tijd

Die ons rest

Doen we allemaal ons

Best 

 

Uiteindelijk

Valt overvloed 

Samen met groei 

Zodra je winst durft

Verliezen

 

In

Het vinden

Van mijn verzachting 

Volhard ik soms te

Veel

 

Alles

Is mogelijk

Niets is gek

Alles is te gek

Gekmakend

 

Stel

Dat ik

Opnieuw mocht beginnen 

Zou ik het anders

Doen

 

Door

Oude kramp 

Vrij te maken 

Komt kalme kracht los

Ongekend 

 

Door

De vlammen

Van het vuur

Schijnt licht op ieder

Uur

 

In

Het ontstaan

Van een bezetting

Zit als vanzelf bevrijding

Verborgen

 

Hoe 

Sterker ik

Mijn voeten grond

Hoe aardser dit intens

Verbond

 

Met

Mijn kruin

Richting de hemel

Ontsnapt spontaan een diepe

Zucht

 

Ik

Blijk meer

Te kunnen minderen

Door ruimte in te

Nemen

 

De

Kleine fiets

Bepaalt in niets 

Hoe dichtbij veraf wordt

Gefietst

 

Een

Blaadje valt

Van de boom

Zodra de tijd rijp

Is

 

Temidden

Van aardedonker

Geven tenminste glimwormen

Nog enig schijnsel van

Licht

 

Wanneer 

Het rumoer

De rust verstoort

Is tijd rijp te

Verstillen

 

Juist

Door niets

Te hoeven moeten

Voel je wat mag

Ontstaan

 

 

Ik 

Voel je

Ik laat los

Oplossen van jouw problemen 

Pakkie-an 

 

Door

Voor mezelf

Rechtop te staan

Voel ik mij ruggengraat

Vooruitgaan

 

Offline

Tijd vrij 

Weg van jij

Voel ik verbinding met

Mij

 

Woede

Mag bestaan

Boosheid doet ertoe

Deel wat je dwarszit

Toe

 

Wat

Jij wenst

Word pas waar

Zodra jij in jezelf

Gelooft

 

Wie

Ziet mij

Wanneer niemand kijkt

Die iemand die mij

Verrijkt

 

In

De ogen

Van een ander

Zie ik mezelf terug

Vliegensvlug

 

Op

Drie pootjes

Staat het krukje

Minder wankel dan de

Stoel 

 

Door

Voor anderen

Op te draven 

Rende ik aan mezelf 

Voorbij 

 

Achter

De wolken

Scheen de zon

Zie je dat door-voelen 

Kon

 

Is

Het koud

In de schaduw 

Of warm in de 

Zon 

 

Om 

De buitenwereld

Te kunnen veranderen

Mag je jouw binnenwereld

Her-inneren


10 Maart, 73 elfjes (109)

Wat

Moet, mag

Best wat minder

Meer mag wat je

Ontmoet 

 

Door

Te wijzen

Naar een ander

Wijs je jezelf anders

Af

 

Voluit 

Durven leven

Zonder te verzorgen

Laat me kalm berusting 

Waarborgen

 

Wie

Ik ben

Wat ik doe

Waar ik naartoe beweeg

Voornemen

 

Door

Te overhaasten

Onderschat je haast

Dat in rust flow

Ontstaat 

 

Ik

Volg nu

Mijn hart klopt

Door in stormen te

Verstillen

 

Ik

Kan meer

Dan ik denk

Door minder na te

Denken 

 

Bouwen

Op mezelf

Vertrouwen in mij

Ik ben alles ineen

Geen 

 

Door

Te vragen

Wat ontstaan mag

Krijg ik wat nodig 

Is 

 

Stap

Voor stap

Voor stap voor

Stap voor stap voor

Staan

 

Wat 

Is doel

Hoe is doelmatig

Forceren hoeft niet, hoor

Doelloos

 

Afstand

Ruimte geven

In- voor overzicht

Geef leven verse lucht

Adem

 

Ach

Je kunt

Van alles willen

Wie heb je te

Zijn

 

Ik

Voel jou

In mijn eentje

Ik mag ons samen

Zijn

 

Aan

De binnenkant

Groei ik verdiepend

Verbredend bloei ik op

Vanzelf 

 

Schop

Tegen ballen

Schreeuw je frustraties

Blaas met fluitjes sprookjes

Uit

 

Ik

Dacht dat

Ik moest streven

Om te kunnen leren

Leven

 

Het

Kleine meisje

In mijn hart

Groeit met aandacht op

Aandenken  

 

Iedereen

Heeft iets

Allen zijn vrij

Ik ben ik, jij

Jij 

 

Wat 

Ik probeerde

Met strenge lijstjes

Is eigenlijk nooit goed

Gelukt 

 

Samen

Kwetsbaar zijn

Van afstand moeilijk 

Van dichtbij is simpel

Kracht

 

In

God geloven

Blijkt nogal ontastbaar

Is Liefde ooit tastbaar

Geweest

 

Wie

Word ik

Wie ben ik

Waar ben ik naartoe

Onderweg

 

Ik

Ben ik

Jij bent jij

Jij bent jou, ik

Mij 

 

Sterk

Kunnen staan

Stevig en stabiel 

Voelt geaard, is gegrond

Geankerd

 

Mag

Wat is

Gaan en bestaan

Iets en niets en 

Omgekeerd

 

Waarom

Wens je

Te willen geloven

Wat jou niet langer 

Dient 

 

Door

Te ontaarden

De diepste wortels

Ontstaat nieuwe grond voor

Groei

 

Vrede

Op aarde

Geworteld in Liefde

Vruchtbaarste grond in ons

Hart

 

Klamp

Eens vast

Aan de overgave 

Die je losjes laat

Gaan

 

Ik

Zie het

Ik begrijp niet

Waar ik naar kijken

Kan

 

Wat

Komt, komt

Steevast op tijd

Zonder ooit te hoeven

Haasten

 

De

Zon schijnt

Hij maakt schaduwen 

Op de maan die

Reflecteert

 

Door

Te zeggen

Hier sta ik

Geef je jouw stappen 

Aan

 

Iedere

Geslepen steen 

In een bedding

Brengt in stroming nieuwe

Koers 

 

Hoe

Kun je

Wat je kunt

Voor je kunst laten 

Werken

 

Wat

Onwennig lijkt

Kan opeens wennen

Door volhardend vrijheid te

Verkennen

 

Nieuw

Is oud

Oud is nieuw 

Wat was, is ooit

Ontstaan 

 

Ik

Weet het

Allemaal niet meer

De beste ontsluiting tot

Openheid

 

Door

Te luisteren

Naar de stilte

Hoor ik plots eigen

Geluid 

 

Licht

Schijnt stralend 

Alle kanten op

Van boven naar beneden

Omhoog

 

Zoek

De antwoorden

Op je vragen

Nooit verder dan je

Zelf

 

Ieder

Nieuw antwoord

Kan bovenmatig leren 

Van een oude zoektocht

Ondervraag 

 

Wat

Toonde ik

Aan door mezelf

Voorbij te blijven lopen

PresENtatiedrang

 

Ik

Laat gebeuren

Wat gebeuren wil

Door verbonden los te 

Laten 

 

In

Mijn hart

Pompt een wijsheid 

In precies het juiste

Ritme  

 

Door

Me veilig

Voelend te aarden

Krijgt niemand me om

Ver

 

Niets

Is iets

Iets is niets 

Alles geen en één 

Ineen

 

Door

Mijn vleugels 

Uit te slaan

Kan ik vlug vliegen

Vogelvrij

 

Op

Deze dag

Is meer mogelijk

Door dichterbij vooruit te

Gaan

 

Het

Is niet

Dat ik weet

Hoe de oplossing is

Opgelost

 

Door

De kern

Uit de kern

Uit kernwaardes te halen

Kernachtigheid

 

Wat

Losgelaten is

Verliest vaste grond

Om op terug te

Vallen

 

 

Stralend 

Gouden randjes

Rondom iedere dag

Zelfs een lievelingsdag, dat

Mag 

 

Door

Te openen

Open te staan 

Durf ik op te 

Staan

 

Ik 

Zat zielig

Om te kijken

Terwijl toekomst voor me

Stond 

 

Dankjewel

Lief Leven

Ik mocht leren 

Dat ik onbegrip kan

Eren

 

De

Mooiste bloemen

Bloeien op, open

Op de meest vruchtbare

Voedingsbodem 

 

Voor

Mijn lente

Mocht ik leren

Dat de winter nodig

Is 

 

Bomen

Wortelen diep

Dieper dan diepst

Toppen reiken hoger richting

Boven 

 

In

De bomen

Hangen je antwoorden

Klaar om bevraagd te

Worden 

 

Iedere

Dag mag

Ontstaan en gaan

Niets moet, alles mag

Bestaan

 

Wat

Ik wil

Is niet interessant

Wat heb ik nu

NODIG

 

In

Het doeltje

Van het sportveld

Hangt een bordje "buiten

Gebruik"

 

Och

Och och

Och och och 

Wat is leven toch

Prachtig 

 

Prachtig

Machtig krachtig

Nacht lacht zacht

Licht komt, duister gaat 

Zonkracht

 

Zelfs 

In nachten

Vol verduisterde sterren 

Kun je vertrouwen op

Licht 

 

Alles

Is energie

Alles wil stromen

Sta niet in de 

Weg

 

The

Best advice 

Is for free

Be you, your inner

Me

 

Ik

Hoef niets

Meer te worden

Nu ik mezelf durf

Zijn

 

Achter

De dood

Woont een leven

Vrij van lijf en

Beven 

 

In

De kunst

Van manifesteren geloven 

Brengt wellicht de meeste

Magie

 

Achter

De feiten

Aan blijven lopen

Daaraan mag je voorbij

Gaan 

 

Door

Te denken

Wat niemand dacht 

Vind je wat niemand

Zocht

 

Een 

Goede kunstenaar

Vertelt diens verhalen  

Buiten zinnen zonder woorden

Om

 

Bomen

Groeien vrij

Alle windrichtingen op

Niemand wijst ooit takken

Af


5 Maart, 30 elfjes (36)

Hier

En daar

Is altijd overal

Nu en dan overal

Altijd

 

Prik

Net zolang

Door illusies tot

Je ze vanbinnen voelt

Breken

 

Geef

Je over

Dat is alles

Je wordt gedragen, echt

Vertrouw

 

Om

Werkelijk zeker

Te kunnen weten

Wat Waar is, geldt

Geloven

 

Nee

Één Waarheid

Omvat niet alles

Zodra je meerdere kunt

Zien 

 

Heb

Je er

Ooit aan gedacht

Dat je gevoelens kun(s)t

Toelaten

 

Bestaat

Een God

In de wereld

Of de wereld in

God

 

Woorden

Die je

Voor waar aanneemt

Bepalen werkelijk wat je

Waarneemt

 

Als

Mijn dagen

Vandaag opnieuw tellen

Sta ik op tijd

Op

 

Ik

Zat in

Over mijn leven

Nu sta ik ervoor

In

 

Door

Het dragen

Van andermans ballast

Was ik mezelf tot

Last

 

Overgave

Over geven

Aan het leven

Los van wat ik

Dacht

 

 

Op

De berg

Die hemel heet

Is het uitzicht Licht

Stralend

 

Zodra

De toekomst

Zich plots aandient

Is het zaak te 

Leven

 

Tijdreizen

Bestaat gewoon

Terug én vooruit

Sluit je ogen en

Rijs

 

Wat

Je me

Ook zeggen wilt

Weet dat ik het

WEET

 

In

De verstikking

Van de storm

Vind je de stilste

Stiltes

 

Alles

Is goed

Altijd goed geweest 

Precies perfect en goed

Genoeg

 

Hier

Is kalmte

Nu is rust

Alles vol en ledig

Gebroken 

 

Kunst

Van taal

Rijk als woordenschat

Hoe simpeler, hoe mooier

Zeggingskracht 

 

Wat

Van afstand

Meest simpel lijkt

Is zelden wat makkelijkst

Blijkt

 

Hoe

Kan het

Dat de mens

Uit zoveel Liefde haat

Maakt

 

Zie

De dageraad

Piept door gordijnen

De zonnestraal staat op

Schijnt

 

Stel

Je voor

Dat de zon

Zou deelnemen aan een 

Schoonheidswedstrijd

 

Streven

Is precies

Het tegenoverstelde van

Wat ik leren mag

Leven

 

Ik 

Stel me

Open voor inzicht 

Zie daar, in 't

Licht 

 

Op

Mijn pad

Ont-moet ik dat

Wat mij verrijkt te

Ver-mogen

 

Op

De voet

Word ik gevolgd

Door wat mij staande

Hield

 

Dit

Is het

Hier en nu

Dat en daar mag

Vrij 

 

Punt

Achter punt

Achter tweede punt

Vormt in drie puntjes

Hoop

 


21 Februari, 6 elfjes (6)

Wat

Lukt, lukt

En de rest

Ja, de rest komt

Later 

 

Chaos

Is creativiteit 

Die stevig stormend

De verkeerde kant op

Stroomt

 

Wat

Je wilt

Weet jij al

Voel je vrij te

Gaan

 

Herkennen

Van anderen 

Is bovenmatig makkelijker 

Dan erkennen wat jijzelf

Onderdrukt

 

Op

De schaal

Groot tot klein

Zal ik slechts speldenprikje

Zijn

 

Gedachtes

Creëren overtuigingen

Maken gevoelens, emoties

Zeggen via handelen gedrag

Gedag