...

Mijn nieuwste elfjes!

201920202021 en 2022 zijn geoogst; tijd voor nieuwe avonturen!

25 januari, 6 elfjes (197)

Waar
De weerstand
Het hardst voelt
Is te behalen winst
Groots(t)

Ik
Druk uit
Expressie = kunst
Loslaten is me laten
Leiden

 

Alles
Is verbonden
Vrijheid is hier 
Wie vasthoud, leeft bang
(B)angst 

Wat
Me beperkt 
Moet onwaar zijn
Ik geloof in vrije 
Vogels 

 

Met
Onze gedachtes
Geven we vorm
Aan onze werkelijke inhoud
Licht 

Laten
We van
Vandaag de dag
Maken te zeggen: ik
Ben


23 januari, 6 elfjes (191)

Wat
Is het
Wat is dat
Wat op mijn hart
Drukt 

Wie
Ben jij
Wie ben ik
Om mezelf tegen te
Houden

Waarom
Ervaar ik
Waarom is er
Zo'n angst mezelf te
Zijn 


Denk
Ik nu
Echt dat ik
Beter weet dan me
Zelf

 

Door
Stukjes ego
Te laten gaan
Kan de echte ik
Opstaan

 

Houd
Ik vast
Of liever van
Leven dat mij is
Gegeven


20 januari, 21 elfjes (185)

Door Te denkenIn een tegenstellingCreëren we vanzelf onzeTegenpoolPasAls goedGoed genoeg isKomt ruimte vrij voor Verbeelding Met De basisAan mijn voetenKan ik glazen plafondsDoorzienWistJe alDat je allesKunt worden wat jeWilt IkHeb meWeleens afgevraagd Hoe krachtig ik eigenlijkBen IkBen vrijPrecies zo vrij Als ik durf zijnMij InMijn geloofVorm ik gedachtesVia gevoelens om totGedrag

 

ZoalsDe bergHaar hoogtepunt kentMarkeert het dal zijn DieptepuntSomsBljjkt hetBeter dan goedOm even niets teMoetenJeKunt bestMeer willen doenMaar het levert nietsOp NeemJe waarOf neem jeOp en voor waar 
Aan

OverMijn grensHeb jij weinig Te zeggen, mijn pakkieAn Ik Onderzoek mijn Oordelen en meningenOm gevolgen te kunnen Overzien HetLeven isEén grote leerschoolSteeds ontwikkel ik meNieuwsgieriger

 

SluitIk me Af voor openingOf open ik voorOneindigheid IederBoek datDicht is geslagen Kan op enig moment OpenspringenDaarWaar lichtDoor kieren schijntStraalt de leegte plotsHelder ZekerNiet allesWat mooi isIs altijd al erkendGeweestGeduld Alle ruimte Neem de tijd Neem je plek inLevenszin Het Klinkt vaag Niets hoeft vandaagNiets moet, alles magVertraag Ik Zeg watOp mijn hartLigt en lach omSchaamteloosheid


16 januari, 129 elfjes (164)

VoorDe mensenVol van vertrouwenDie dwars door stormenBouwenVoor Wie durftAan te kijkenWat zich nu laatZienVoor De liefdeDie is ontstaanDoor open op teStaanVoor Het licht Dat blijft bestaanJuist waar duister isOpgegaanVoor Het levenIn deze dagenOnze moed op teD(r)agenVoorDe ruimteDie vrij vraagtOnze eigen tijd teVullen Zoals + denktIn [-]der winnen Zo voelt x [:]baar Meer Meestal Ontdekte ikPas simpel kijken Vlak nadat ik crises Doorzag HetEnige watIk hoef geloven Is dat mijn lichaamHerstelt  HetZegt allesDat we ons
Niet durven uit te
SprekenIeder
Gevoel datJe hard vasthoudOntneem je kans teStromen EigenlijkHeel simpelHoud niet vastHoud van jezelf enElkaarSomsWankelt allesOp losse schroevenDraai niet vaster, keer
PuntAlsJe even Niet meer weet Wat je moet doenVerzoen VoelIk bedoelLaat je raken Er is altijd uitwegInzicht GeefOp datJe moet denkenJij mag alles vandaagVertraag StelDat allesKan en dan Ook echt alles watDanIkGeloof nietMeer in grenzenAnders dan die vanMezelf NietDe wereldVormt het obstakelDat zijn beperkende gedachtesBinnenin Waar Je waardeAan durft hechtenZal uitgroeien tot jeKapitaal KunstVerbindt onsDiep vanbinnen met Onze innerlijke stem dieUit VertrouwGeef over Verneem als vanzelfWat binnenin jou vraagt Aandacht Door Te gevenDeel je rijkdomJe herijkt denken inTekort ErIs altijdWaarde te delenOm te beginnen eenGlimlach

HetBegin vanHet einde ligtZelden waar je dat
VerwachtOmMe over Te kunnen gevenHeb ik mezelf durvenVergeven HoeKan ikEen ander kennenZolang ik mijn Zelf OntkenWaar
Ontstaan woorden
Die worden gedicteerd  
Ik ben slechts wie
Noteert

Door
Mijn geloof 
In mijn intuïtie Te volgen, begeleid ikOvergave HetIs nietDat ik wilEn toch voelt hetJuist WatAls ALLESDan plots vooruitgaatBehalve koppig hoofd datStilstaat  KanHet zijnDat alles samenvaltDoor juist weerstand teOmarmen DeStrijd isNiet pas gestredenWanneer de laatste troepTerugtrektEenOorlog stopt Wanneer wordt ingezienDat vechten nergens toeLeidt LijdenKan nooitDe weg zijnDie ons naar VrijheidBrengt Zoals Het lichtAl daar schijntWaar het nog donkerLijktZoIs liefdeAl op plekkenWaar haat zich doet(Ver)gelden 

HetLeven geeftLaat ons deelnemenAan één omslachtige stroomOneindigheidMisschienMijn manierVan waarde leverenIs door simpelweg aanwezig Zijn IkVoel zoveelIk weet zoveelIk praat teveel omHeen PasZodra jeVan geijkte padenDurft stappen verschijnt eigenWeg 

Om Het andersTe gaan doenHebben we vooroplopers nodig PioniersIedereKoploper weetDat de zwaarste Wind van een zijkantWaait

 

DoorVasthouden aanAngst voor verledenProjecteer ik toekomst opHedenIederG(r)eintje plezierIs al hierPak je dag lieveling4 PreciesDaar waarJe nu bent Is zo je magZijn HetIs goedNiet te wetenDat stelt open voorNieuwsgierigheid IedereOude wegIs al bewandeldJouw weg verschijnt als Vanzelf Het Is nietDat pijn beperktHet is wat het Bevrijd WaarJe geenKant op kuntDaar keer je naarBinnen DitIs het Einde van strijdenJe mag verder zonderLijdenGeefJe overAan wat isZeg: ik laat losVergeefWeesNu dankbaar Voor de lessenDat geeft je levenLevenslustLieverdDat jeNu "achteruit" gaatIs een teken vanSpeelruimte UpsAnd downsZijn als golvenWaarmee jij mag touwtjeSpringenNeeJe weetNiet hoe maarWel dat het beterWordtJeKunt kiezenVoor je gezondheidOf over grenzen blijvenGaanWaaromZo moeilijkTevreden te zijnMet ALLES wat isHerijktWeetDat jeBovenop beklommen bergenDe voet niet meer
Overziet PrijsJe gelukkig Met de gave Je te uiten in Kunst NeeIk weetDat je jezelfTekort doet en denkt NEE DaarWaar pijnHet uitzicht isDaar is vrijheid hetInzicht WatIn jouHoud nog vast
Aan je niet latenGaan SomsWilde ikEen eik zijnMet wortels diep omLaag SomsWens ikVogel te zijnVliegend op vleugels omHoog Nu Droom ikMezelf te zijnIk kan alle kantenOp DeEnige dieMijn keuzes hoeftAccepteren en waarderen benIk Is De ontknopingVan mijn helingsreisDan werkelijk heel dúrvenZijn WasHet kruis Dat ik leerdeDragen al die tijd LichtOpDe schatkaartVan mijn levenMarkeert de X het Kantelpunt NeeIk hebNiets te verliezenWant iedere keuze isErvaringswinstMisschien Mag ikMezelf gewoon liefhebbenOok en juist inGebrokenheid Als Dit isWat het isDan is het nu
Goed OpEen afstandVan de stormZie ik wat wilStromen Pijnlijk Breekbaar dit Vers wil stromenDwars door het oude Opkomen AlsIk nuOpen kanaal benWie stroomt er dan
Hier

 

IsDe redenDat ik baggerdeSimpelweg mijn eigen bodemZien IsHet zoekenNaar goede voedingWat me voedingsbodem deedVinden IsHet strijdenTegen mijn lichaamNodig geweest mezelf teOmhelzenAlsAlle tijdVerleden, heden, toekomstEen en dezelfde isVerlossingAlsAlle ruimteHier, daar, nu Altijd en eeuwig isBevrijding AlsWe onszelfGaan leren zienVoor wat we zijnVreugde 

IkBen zoveelMeer dan woordenVandaar dat mijn ogenSprekenIkVoel zoveelMeer dan emotiesLaat mijn handen maarHelen Ik Leef intens
Zoveel meer mens Het is mijn kloppend
HartStemAls ikJe nu vraagWat het antwoord isOp(en)staan

 

EnAls ikDat niet durfWat moet ik danDoenDoeWat jeWeet dat jeHart je kloppend toefluistertMoed HetIs niet Erg te falenDat geeft je stralenKracht Ooit Was jeBestemd te vallenOpdat je op zou StaanDurf Het aanGa maar staanJe mag voor jezelfBestaanVoorAlle giften
Gaves diep doorvoeld
Jij kent jou zoalsBedoeld MaarWat dan
Als ze oordelen
Mensen met meningen me
VindenDanWeet jeBeter dan bestDat voelen de bedoeling Is IkHeb eenKloppend kompas vanbinnenJe straalt een stralend lichtVanbuiten DeEnige dieIn jouw lichtKan komen staan, benJezelfWetendeDat duisterSlechts illusie isWordt niets donkerder danIngebeeld Wat Je verwachtEn zelf bedacht Dat zul je voelenBedoelenMetHelder geloofIn je gedachtes Creëer je je eigen
VerantwoordelijkheidMet Je overtuigingenGeef je vorm
Aan inhoud die vormtZoekt OnderzoekJe wensenSpreek ze uit Zie het voor jeLevendig Met vertrouwenIn je onderbuik
Kruisen je dromen jePadJe Kunt loslatenWat nog vastzatOmdat jouw waarheid werkelijkheidWordt DatWaaraanJe waarde hecht
Maakt dat je nogVecht DurfDe strijdTe laten gaanDan kan diepste jijOpstaanWind Mee enOok wind tegenZe zijn door groei Verkregen 

AllesIs één Uitgezonderd geen één We zijn allemaal heelNodig GedragenWord jeDoor het levenZodra je je durftOvergeven ZodraJe illusiesUit laat varenZul je eigen wijsheid  ErvarenZolang Je valtVoor de angst Zweef je op eenOnderstroomJeHoud jezelf Tegen in pijn
Je durf geen voorsprongZijnJeVoelt jeGevangen in jouTotdat je je opvangenLaat

HetHoeft nietAllemaal vandaag, honey Je enige moment isNUParadoxenTekenen levenVerhalen vertellen weKunst geven we doorSamen OmDe vredeTe kunnen zienHeb je rust nodigBinneninEen Kalm hart Klopt eigen ritmeAfgestemd op jouw gevoeligste SnaarMagIk ditAlles wel delenWaar komt dit danVandaanAlsJe afgestemd Bent op verhalenMaakt de lichttaal nietUit De Diepste oorzaak Mag onbekend blijven Je magische mogelijkheden zijnOngekend HetEnige watJe hoeft onthoudenIs leren houden vanJezelfZelfsAl voelJe stromen stromenWeet dat die herstellenEvenwichtWatUit balans Was, zoekt manieren Eigen weg te hervindenOpenstaan InJe levenKrijg je kansenDie voelen als crisesTegenwicht ZonderEen keerpunt
Zou je kantelenWellicht nooit hebben lerenWaarderenDeAndere kantVan een medailleSpreekt zachter en zegtMeer WatJij doetOp het randje Is balanceren tussen wereldenInZoBinnen zoBuiten zo boven Zo beneden weet jeNogAlsAlles metAlles verbonden isDat sta je nooit Alleen WeetJe verbondenKen je grenzenStel je maar openOp 


12 januari, 9 elfjes (33)

Op

Stand zoeken

Vond ik niets

Nu vind ik mezelf

Uit

 

Wat

Je wenst

Is er al

Laat los en leer

Toelaten

 

Hoe

Het komt

Weet ik niet

Dat iets onderweg is

Zelfverzekerd 

 

Geef 

Me vertrouwen

Beeld te houwen

We kunnen nieuwe werelden

Bouwen

 

Ik

Geloof dat

Ik durf geloven

Dat ik iets zeker 

Weet

 

Blijf 

Vragen stellen 

Altijd vraagtekens zetten

Aan verwondering meer dan

Verhoor

 

Ik

Kan me 

Best voorstellen dat

De prille lente wennen

Is

 

Als

Alles verandert

Kun je vertrouwen

Dat tenminste die beweging

Blijft 

 

Is

Het al

Zo laat zei

Hij toen het einde

Naderde


7 januari, 24 elfjes (24)

Zo

Het pad

De bestemming is

Kan de beklemming weg

Zijn

 

Eindig

Om opnieuw

Te kunnen starten

Met beginnen vanaf de

Meet

 

Ik

Leg de

Lat niet hoger

Dan de lat gelegen

Is 

 

Waar

Ik mezelf

Op mijn kop

Vind, stond ik dus

Ondersteboven

 

Links

Naar rechts

Op en neer

Keer op keer maar

Weer 

 

Ik

Weet niet

Waar dit eindigt

Alleen dat ik eraan

Begon

 

Hoe

Kun je

Jezelf nou vinden

Zonder verloren te zijn

Geweest

 

Zodra

Ik durf

Stoppen met zoeken

Vind ik minder van

Meningen

 

In

Het overstijgen

Van ons oordeel

Ligt de sleutel naar

Harmonie

 

Pijn

Is vriendelijk

Wil me helpen

Durf ik toe te 

Laten 

 

Wat

Mijn lichaam

Zich kan herinneren

Ben ik vaak allang

Vergeten

 

Het 

Is niet

Dat tijd verruwt 

Het zijn de mensen

Tijdelijk 

 

Ruimte

Leren innemen

Lijkt op vergeving 

Je kunt het uitstellen

Levenslang

 

Dankjewel

Lief leven

Voor alles wat 

En dat je hebt 

Gegeven

 

Ik

Voel vrede

Dankbaar en kalm

Het is goed zo

Vakantie

 

Met

Mijn gezicht 

Middenin de storm

Merk ik dat gedachtes

Uitwaaien

 

Laat

Me maar

Gewoon even alleen

Tevreden en vrij kalm

Zijn

 

Ik

Heb niets

Anders te geven

Dan aanwezig zijn bij 

Jou 

 

Nieuwsgierig

Ben ik

Naar het verleden 

Naar de toekomst en

Heden 

 

Ik

Weet niet

Wat ze willen

Ik voel dat ik

Afwacht 

 

Aan

Een draadje

Naar het zonnetje

Daar drijft mijn zelfverzonnen

Proefballonnetje

 

Ik

Ben trots

Op de ik

Die ik was, word

Ben 

 

Met

Een knal

Het jaar uit

Met een snurk er

In 

 

Vriendschap

Muziek aan

In onze auto

Hoe valser hoe beter

Meezingen


...