Beeld&taal

Mijn beeld&taal vormt de basis van mijn zoektocht naar nieuwe vormen van expressie. Schrijven voelt -van kinds af aan- zo natuurlijk dat ik er nooit bij stilstond dat het  helder kunnen verwoorden van gedachtes en gevoelens mij uniek maakt. Hoewel anderen geregeld zeiden 'Je hebt talent!', kwam die aanmoediging bij mij niet binnen. Ik richtte me liever op theater. Dat vond ik spannend, daar lag een uitdaging; schrijven verliep soepel, daar kon ik toch niet goed in zijn? 

Op een goede dag, najaar 2017, voelde ik dat mijn gezondheid achteruit holde. Ik was opeens niet meer de fanatieke student Docent Theater, maar een vrouw van 22 die met exact dezelfde onverklaarbare klachten thuis kwam te zitten als het meisje van veertien dat ik in 2010 was. 

Scrollend door mijn Facebookberichten realiseerde ik me dat mijn schrijfsels van de afgelopen jaren een verhaal vertellen. Mijn verhaal. Al mijn opgedane levenswijsheden, gedichtjes, straatobservaties, ervaringen, humor en wat al niet meer dragen bij aan de vrouw die ik geworden ben. Op mijn eerlijke verhaal kreeg ik positieve reacties. Zei dat iets?

Ik besloot te verzamelen wat ik had geschreven, kreeg inspiratie voor nieuw werk en ontwikkelde mijn eigen beeld&taal. Ik vond een manier om uiting te geven aan wat er in mij omgaat.

Niet veel later logde ik uit om mijn Facebookaccount een jaar later helemaal te verwijderen. Achteraf de beste beslissing die ik kon nemen. Zonder die najaarsdag was deze website, met alle nieuwe ideeën en een creativiteit, nooit ontstaan.