Lichaamsgericht

Gepubliceerd op 31 augustus 2020 om 16:38

"Chronisch ziek" zegt weinig over de toekomst en vertelt je alles over het verleden. 

Lichamelijke klachten passeerden de magische grens van zes maanden en zijn daarmee uit de categorie "acute pijn" (hamer-duim-AU) gegroeid. Op diezelfde manier betekent "medisch uitbehandeld" voor mij niets meer dan dat de witte-jassen-wereld mijn ziektebeeld niet kan verklaren, laat staan oplossen. Geen reden tot paniek.

Twee jaar na mijn pijnrevalidatie is het tijd voor een nieuwe aanpak: het alternatieve circuit. Met open blik stap (rol...) ik een wereld vol nieuwe lessen en ervaringen binnen! Klaar om het verhaal van mijn pijn te doorgronden, doorvoelen en los te laten.

 

Na mijn eerste sessie lichaamsgericht traumatherapie van Maroesja Grabijn schreef ik van me af. Open, puur, kwetsbaar. Alle reden tot hoop! 


Sessie 1 - Het vuur & de bloem, kracht & vertrouwen.

 

Mijn linkerkant is een lila bloem. Een mooie bloem met een stevige kern en kwetsbare maar prachtige blaadjes. Mijn rechterkant is vuur, een vlam die soms ver buiten grenzen woekert en op andere momenten lichtjes flakkert in de wind. Links ben ik wijsheid. De kracht van intuïtief voelen. Rechts ben ik wilskracht. De wens van altijd maar doorgaan, doorzetten, doorleven. 

 

Ik ben het midden, ik ben Veerkracht. 

 

Mijn hoofd wil structuur, want structuur geeft houvast. Het lijkt een goed idee mijn ongeremde kracht te stillen in structuren en mijn sensitieve gevoeligheid geen kans te geven overal vraagtekens bij te zetten. Structuren zijn als vroeger, maar net als de buitenwereld is ook fibromyalgie onberekenbaar. Het is niet mìjn structuur die me wordt opgedrongen; het is de wil van een ander of de wil van een ziekte. Ik ben die ander niet, net zomin als een ziekte.

 

Ik ben het midden, ik ben Veerkracht.

 

Met warmte rond mijn voeten voel ik zekerheid, stabiliteit. Net zoals een lichaam op de grond drukt als het staat. Alles is standastiger. Mijn lichaam is sterk. Mijn lichaam is ook broos. Ik mag vertrouwen (links) en voor mezelf staan (rechts). Ik ben mijn eigen kalmte (links), maar ook mijn eigen vuur (rechts). Ik ben mijn wijsheid (links) en mijn woekeraar (rechts). 

 

Ik ben het midden, ik ben Veerkracht.

 

Kwetsbaarheid voel ik rond mijn navel, in het midden van mijn lichaam. Het voelt als druppels water. Wanneer ik me onveilig voel, ketsen de druppels water uit elkaar. Voel ik me veilig, dan stroomt mijn energie heerlijk door. Tot ver in mijn voeten en handen en hoofd. Als een stroom die het midden van alles met het midden in alles verbindt. Alles in evenwicht. 

 

Ik ben het midden, ik ben Veerkracht.

 

Gevaar voel ik in mijn bekken. Mijn spieren spannen aan. Een mannetje klimt zijn wachttoren in, zoals op piratenschepen in prentenboeken. Hij speurt de einder af op zoek naar onveiligheid. Alles lijkt reden om alarm te slaan. Zelfs als er geen gevaar is, weet hij het nog te vinden. Altijd alert, altijd angstig, altijd op zoek naar anders/beter/meer. Het mannetje wil teveel te snel te goed te….. Rond mijn navel is geen mannetje. Daar is rust. Een vrouwtje dat alles onder controle heeft en vol vertrouwen koestert.

Het mannetje is het vuur aan de rechterkant van mijn lichaam. Het vrouwtje de lila bloem aan de linkerkant van mijn lichaam. Ze hebben elkaar nodig, houden elkaar in balans. Net zoals Abramovic en Ulay in die performance met de pijl en boog.

 

Ik ben het midden, ik ben Veerkracht.

 

Mijn zenuwstelsel ontspant zich, het heeft tijd nodig. Als mijn overalertheid een rivier is, hebben we de bovenstroom geraakt. De onderstroom is sterk en ligt zo diep dat het onzichtbaar is. Toch kwam het mannetje in zijn uitkijktoren uit de onderstroom naar boven. Hij durfde zich te laten zien. Het vrouwtje van vertrouwen mocht er ook al zijn.

Mijn onderbewustzijn is klaar overhoop gehaald te worden, zolang het maar voorzichtig en rustig aan mag gaan. Ik denk dat ik het wel aandurf, ik voel dat ik moedig ben en ik weet dat ik het aankan. De golven van het leven zullen me bij tijden overspoelen en bij tijden droog leggen. Beide zal ik overleven. Zelfstandig èn zinvol is het leidraad.

 

Want ik ben het midden, ik ben veerkracht.