'Vera is een meisjesnaam die afstamt van het Russische Wera. Dit betekent ‘geloof, vertrouwen’. Ook wordt de naam in verband gebracht met het Latijnse woord ‘verus’, dat ‘waar, oprecht’ betekent. Verder kan Vera een verkorte vorm van Veronica zijn. Die naam betekent ‘brengster van de zege’ - Bron: Groot voornamenboek 2018
Mijn vader zei: 'Vera, zo moet ze heten!'
De naam bracht hem terug naar de jaren '50. Naar 'mijn Indonesische buurvrouwtje', zoals hij zelf zegt; de vrouw die hem ondeugend miniloempiaatjes toestopte als Moeder niet keek. En naar Vera's dochter; het buurmeisje van achttien dat op warme dagen ijsjes trakteerde in het zwembad. Ook dacht de babyboomer aan de muziek van Vera Lynn; zij die 'de jongens' raakte en hun moeders en vrouwen hoop gaf ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Zo'n krachtige dochter wilde mijn vader ook wel.
Bij mijn moeder kwamen mooie herinneringen aan haar kindermeisje Vera boven. De oppas die zo lief voor haar zorgde. Volop met haar speelde in het Zeeuwse land van de jaren '60. En laten we Vera de Muis niet vergeten. Ook reuze-inspirerend, uiteraard.
Een combinatie van àl die Vera's, zo was het plan, moest mijn ouders' eerste en enige dochter worden: eerlijk, zorgzaam en bovenal lief.
Plus -een praktisch argument: Vera is niet af te korten. Nog een pré. Dachten ze. Tot ik naar de middelbare school ging en door vrienden vaker Veer dan Vera werd genoemd. Een teleurstelling -serieus- tot op de dag van vandaag.
Gelukkig heb ik zelf nergens last van; Veer of Vera, ik vind het helemaal prima. Bovendien, met Veer als roepnaam krijgt het begrip 'veerkracht' enkel meer betekenis. Good for me.
Want van Veerkracht heeft zelfs een Vera nooit genoeg!
Een paar dagen later... De rectificatie. Met dank aan mijn moeder:
"Ik heb net op je website gekeken. Maar onderstaand verhaal klopt niet helemaal. In Kruiningen woonde een heel mooi en knap meisje, ze maakte diepe indruk op mij door haar mooie en warme uitstraling. Ze heette Vera, ik vond de naam helemaal bij haar passen. Verder kende ik niemand met die naam. Toen wij een naam voor een meisje bedachten kwam deze naam weer naar boven. Als het een meisje zou worden vonden papa en ik, Vera allebei een hele mooie en krachtige naam. Hij kon niet afgekort worden, dachten wij. De kraamverzorgster noemde je al snel liefdevol: Veertje"