etappe 5 - Terug naar de basis

September 2021

66. IK. BEN. GELUKKIG. | Van Rolstoel naar Racefiets

Kunst / Is niet / Weg te lopen / Maar stil te blijven / Staan 👣°Avondzon. Nazomerdag. Briesje. Op ontdekkingstocht rond mijn nieuwe thuis (geen stad, geen dorp; een vlecke). Rijden, verdwalen en dan de weg terugvinden; mijn lievelings. Het was waar drie woorden invielen: IK. BEN. GELUKKIG.🌾°Ruisend vennetje, wuivende planten, verliefde pubers op bagagedragers, kind met schepje in het zand, bloeiende zonnebloemen, tuinen met aandacht verzorgd. Geen gedachtes. Gewoon gaan. Genieten en gaan. Zo borrelden drie woorden op: IK. BEN. GELUK.🌻°Rolstoel langs de kant gezet. Stilte. Schaduw spiegelt van hoever ik kom, terwijl in mijn hoofd fietsbanden al mogen opgepompt. Dankbaar voor vaker vrij lopen, ministukjes met rollator buitenom, eigen boodschappen doen, zelf koken en zelfstandig staan. Dichter- en dichter- en dichterbij. IK. BEN.🦋°Positieve emoties, negatieve emoties... ze bestaan niet. Enkel onderscheid tussen veilige en onveilige omgevingen. Verdriet, woede, jaloezie, schaamte, angst; het mag evengoed geuit als vreugde, geluk, vertrouwen, trots, vrijheid en al het andere wat geen mens vreemd is. Niet emoties vormen problemen; slechts de neiging ze te (willen) onderdrukken. Gevoelens komen. En gaan. Ze bestaan. Leren openen, ontdekken en ontladen wat ís; dat is de les. Klaarlichte dag, glasheldere taal. 👩‍🦼🤸‍♀️🚴‍♀️°Ps. Mag je met een rolstoel/scootmobiel door de McDrive? Want vier wielen. Want gemotoriseerd voertuig. Want kenteken (geen grap). Sinds ik vlakbij een snelweg reed, laat deze vraag me niet meer los... 🤔°#kunst #stilstaan #healingjourney #joure #vlecke #rondjesrijden #verdwalen #geenwegterug #tochwel#ontdekken #ikbengelukkig #dichterbij #stilstaanisvooruitgaan #gaan #genieten #emoties #allesmagerzijn #openen #ontdekken #ontladen #levenslessen #heel

Lees meer »

60. Tegenstrijdigheden | Van Rolstoel naar Racefiets

Wie / Of wat / Je nu zoekt / Die of dat ben / Jij°Interessant. Hoe meer afstand ik neem, hoe meer nabijheid ik zoek. Hoe stelliger mijn woorden, hoe groter mijn twijfels. Hoe harder ik me inspan, hoe zachter de ontspanning die nodig is. Hoe meer ik weggeef, hoe rijker ik me voel. Hoe meer wordt losgelaten, hoe minder weerstand ik ontvang. Hoe bewuster ik vanbinnen luister, hoe minder mij vanbuitem raakt. Hoe groter ik droom, hoe kleiner de obstakels. Hoe meer schijnbare tegenstrijdigheden, des te groter blijkt de samenhang.°Mooi. Om te merken dat met alle beetjes moed die ik ontmoet, de angst om te groeien verzacht. Hard mijn best doen hoeft niet meer. Zacht vertrouwen. Wat me toevalt, valt me toe. Zo blijkt niet vallen het spannendst, maar opstaan. Staan. Rechtop staan. Aankijken zonder wegkijken. In waarde, waardigheid, waarheid. Hé, dit ben ik -hallo!°Trots. Lief lichaam. Krachtig lichaam. Kwetsbaar lichaam. Spiegel van wat ik geworden ben; wie ik nog worden mag. Zonnestralen. Genieten. Door stil te staan, merk ik beweging op. Beperkingen houden me niet op mijn plaats. Ik leer hun les. Geen strafbankje, maar kans kunst af te kijken. Moe wordt moedig. Pijn wordt Zijn. Overprikkeld wordt bewust begrenzen. Eigen( )wijsheid gevonden, vrijheid tegemoet ☆°#afstand #nabijheid #ontspanning #twijfels #geven #rijkdom #loslaten #weerstand #bewust #onderbewuste #grootsdromen #vertrouweninjezelf #moed #verzachten #opstaan #waarde #waardigheid #waarheid #toeval #? #lieflichaam #lichaamswerk #lichaamsbewustzijn #stilstaan #dereis #eigenwijs #vrij #pijnvrij

Lees meer »

59. Eigenlijk wil ik mezelf zijn | Van Rolstoel naar Racefiets

Overlevingspatronen / Ingesleten gedrag / Vroeger alles beter / Totdat later alles anders / Mag 🪶Ik kan egoïstisch doen. Alles draait opeens om mij. Ik wil jou opvangen, maar kan mezelf al amper dragen. Eigenlijk wil ik dat je mij troost, bij mij bent. Tranen.°Ik kan koppig doen. Betweter ik. 💯 overlevingstand. Uit angst voor afwijzing durf ik niet toe te geven. Eigenlijk wil ik dat je bevestigt dat ik goed genoeg ben. Tranen.°Ik kan bekrompen doen. Mijn overprikkelde brein krijgt méér opties nergens bijgepropt. Ik zoek zekerheid; houd vast aan íets. Eigenlijk wil ik loslaten. Tranen.°Ik kan perfectionistisch doen. Foutloos, of met bewust gekozen nonchalance. Ik ben bang voor je verwijten. Eigenlijk wil ik dat je mij ziet, echt ziet. Tranen. °Ik kan onredelijk doen. Hard, harder, hardst. Eerst naar binnen en als het vastloopt naar buiten. Verstard. Eigenlijk wil ik me gekoesterd voelen (niet boos worden!). Tranen. °Ik kan arrogant doen. Me groter maken om te verbloemen dat ik me zo klein voel. Mezelf opblazen tot standaarden die onhaalbaar zijn. Eigenlijk wil ik zelfvertrouwen. Tranen. °Ik kan boos doen. Woede uiten leer ik nog. Je mag er vanuit gaan dat ik eerst mezelf kapot maak. Wat ik wil, lukt niet. Eigenlijk wil ik frustratie kwijt. Tranen.°Ik kan jaloers doen. "Wat jij hebt/doet/kan/wenst/droomt, wil ik ook". Vergeleken bij jou denk ik tekort te schieten. Eigenlijk wil ik uniek mezelf zijn. Tranen.°Herkenbaar?😘°Lichaamsgerichte traumatherapie, wat een proces. Wat een schat aan ervaringen. Mijn verstand kan er niet bij (blijkt verrassend verfrissend🤭). Wat me te doen staat, weet ik nu. Beter althans. Ik hoef "er" niet te zijn, nee... ik mag ergens AANKOMEN. Op mijn eigen plaats. Landen. Afbakenen. Ruimte innemen. Grenzen stellen. Trots zijn. Hier, nu. Leven. Ik ben niet "af", nee... gelukkig maar! Wie is dat wel?💩👏°@maroesjagrabijn #overlevingsmechanisme #overlevingspatronen #opgroeien #somaticexperiencing #lichaamsgerichtetherapie #traumatherapie #egoistisch #troosten #koppig #bevestiging #bekrompen #loslaten #perfectionistisch #gezienworden #koesteren #arrogant #zelfvertrouwen #boos #uiten #jaloers #mezelfzijn #tranen #zijn

Lees meer »
Augustus 2021

58. Trots hoofd | Van Rolstoel naar Racefiets

Dit is mijn trotse hoofd. In koor: "Hallo trots hoofd!" Want ik heb iets gedaan wat ik helemaal niet durfde. Alweer. Eigenlijk doe ik alleen nog maar dingen die ik doodeng vind 🪶°Weet je wat het mooie is? Nu ik mezelf niet langer tegenhoud, ontstaan spontaan ervaringen die me verder brengen. Laten zien wie ik ben, mezelf toestaan te zoeken. Rijkdom in daden. °De afgelopen tijd bracht toekomstperspectief, gisteren groei in mijn tuin en vandaag een pure fotoshoot. In koor: "Oooooooooooohhh, lekker bezig!" Met alle balast die ik loslaat, maak ik ruimte voor wat zich aandient. Tijd rijp als ready-to-eat-mango's (niet vastknijpen!🥭)°Kwetsbaarheid is niet-weten hoe het leven loopt, of er überhaupt nog iets loopt. Een schijnbaar gemakkelijke uitweg voor wie niet stilstaan durft. Door wilskracht te verzachten, zie ik met de dag helderder waarvoor ik wegliep. Recht in de lens van een camera knipperen. Eeeeeeuuuhhh, doe ik het nog goed? Flitslampje dat de stilte doorbreekt. Ontspan je maar... In koor: "YES, YOU DID IT!"📸°Vaak volgt pas achteraf de 'missing link' naar stappen die eerder onverzettelijk leken. Ik hoef het niet te vatten. Gewoon maar rustig doorgaan, nieuwsgierig blijven en trots zijn. Trots op mijn onbegrijpelijk veerkrachtige lichaam dat me de tijd gunt om ruimte in te nemen. Iedere dag draagt een steentje bij en al die steentjes samen... vormen het pad waarop ik straks kan lopen ♡°Ps. Foto's volgen later🙃 #trots #nietdurventochdoen #geenzintochgaan #openboek #sprekend #stilte #spontaan #ontstaan #rijkdom #loslaten #groeien #hetgaatvooruit #theonlywayisthrough #dwarsdoordepijn #ontlading #lichaamswerk #bewustzijn #veerkracht #steentjebijdragen #levenspad #thatshowitrolls #rollator #itsawrap

Lees meer »

57. Rauw verdriet | Van Rolstoel naar Racefiets

Ik wil verdwijnen. Het lukt niet. Steeds kom ik mezelf weer tegen. Ik wil vluchten, desnoods vechten, maar ik freeze. Uit mijn hoofd, uit mijn lichaam. Geen pijn. Niet die ellendige vermoeidheid. Onee, wéér tranen. Is het nou nog niet klaar? "Ik weet het echt niet meer." Eigenlijk voel ik me verdrietig. Verdrietig zonder reden. Met teveel reden. Rauw verdriet. Een verdriet van rouw. °Verdriet om willen fietsen. Verdriet om willen dansen. Verdriet om een nieuw schooljaar wederom niet voor de klas. Verdriet om roeptoeters met hun oordelen. Verdriet om hulp vragen of juist krijgen. Verdriet om vakantiefoto's, vrienden en voorstellingen die niet werden gemaakt. Verdriet om de regie niet op me kunnen nemen. Verdriet om willen spelen op een kabelbaan. Verdriet om gemiste kansen en feestjes. Dromen die braken in mijn bed. Verdriet om... -ja, wat is het punt?°Ik verander, mijn omgeving verandert, de wereld verandert. Zo snel dat ik het niet bijbenen kan. Dus wil ik weg kunnen, om mee te kunnen. Meewaaien om opgetild te worden. Gewoon. Simpel. Zijn. Ik wil trappen op trappers in het ritme van IK LEEF!°Mijn benen brengen me niet verder: als jij jezelf niet dragen kan, waarom wij dan wel? In mijn hoofd trekt mist op: doorbreek je oude patronen, dán staan wij weer tot je dienst. Mijn hart maakt sprongetjes: klopt het nu of niet? Hoe harder ik mijn best doe, hoe minder ver ik kom. Au. Hallo pijn, wat is je verhaal? Tranen, vertel me: wat is nu éigenlijk mijn probleem? ( z a c h t j e s a a n . . . )°Angst vermomd als verdriet; verdriet vermomd als pijn. Ik zoek een punt, een plekje, een oplosbaar probleem... Overzicht. Inzicht. Überhaupt zicht, op iets. Me verbijten (au, klemmende kaak) en doen alsof ik "er" al ben. Misschien is de clue van dit rauwe rouwstukje dat het aan clues ontbreekt. Lelijke kanten verbinden. Puzzelen zonder plaatje op de doos. Zijn bij pijn is voor nu genoeg, of eigenlijk: meer dan♡°#rouw #oudepatronen #loslaten #stilstaan #au #rauw #pijnmagerzijn #verdriet #chronischziek #theonlywayisthrough #iederestapiseréén #grotestap #kwetsbaarheidiskracht #geefmeeenteiltje #welwaar #puzzelen #trots #💪

Lees meer »

55. Autonomie | Van Rolstoel naar Racefiets

Ga / Je sneller / Met veel haast / Of ga je vlugger / Zonder°Aan je gezondheid werken kan op 1001 manieren. Trainingsschema's, dieetlijsten en dagroutines zijn van die methodes. Ze werkten voor mij. Voor even. Laten we zeggen: ze gaven houvast. Is iets fijner dan heldere richtlijnen op momenten van instabiliteit? Bestaat een lekkerder gevoel dan doelen behalen, complimenten incluis? En hoe chill is GOED/FOUT zonder zelf na te hoeven denken? °Gezond leven blijkt, voor mij, te vragen om een andere energie. Met een rollator lopen bijvoorbeeld; stapje voor stapje ervaren dat ik het best zelf kan. Of door mijn hoofd leeg te schrijven. Of onzekerheden te delen. Of stil te zitten bij narigheid. Of taart te eten zonder reden. Of hardop te lachen om eigen grapjes 💕 Of koud (af) te douchen. Of playlists te maken die mijn gevoelswereld weerspiegelen. Of foto's kijken die kracht uitstralen. Of dagdromen. Of een bosje bloemen kopen voor... mij!°Gezondheid wordt vaak gedefinieerd als de afwezigheid van ziekte. Dat vind ik jammer. Gezondheid is zoveel meer. Gezondheid is opstaan en voelen: vandaag begint de rest van mijn leven! Vandaag kan IK het verschil maken! Vandaag hou ik van iedereen en van mezelf nog een beetje meer! Vanuit autonomie. Omdat ik verantwoordelijkheid neem voor eigen leven(sgeluk). °Ieder stukje ik mag bestaan -de nukkige, betweterige stijfkop én de stralende powervrouw-, omdat ze samen mijn verhaal vertellen. Gedachtes worden gevoelens worden gedrag vormt leven. Gezond-zijn begon voor mij bij de keuze gezond/heel/perfect te ZIJN (zoals iedereen)*. Dat is mijn manier. Voor nu. Antwoorden zijn zelden voor altijd. Wat is jouw manier? 💐°*Ja, ja..."Ja, maar"-stemmetjes in mijn hoofd; ik weet dat jullie hier iets van vinden. Amehoela! (Onzetaal: "Dit tussenwerpsel gaat terug op een persoon: koning Amanoellah van Afghanistan (1892-1960). (...) Aan het einde van de jaren twintig ontstonden er felle protesten tegen zijn hervormingen (...) en in 1929 was hij gedwongen afstand te doen van de troon. Amanoellah leefde de rest van zijn leven in ballingschap en werd een veelbesproken societyfiguur in Europa.")°

Lees meer »

56. Het hele eieren eten | Van Rolstoel naar Racefiets

Geluk / Vind je / Niet in bergen / Daarvoor moet je dalen / In°Het hele eieren eten van helen is, dat je eerst moet erkennen dat je gebroken bent. Intern ontploft met scherpe scherven ALLE kanten op. Om vervolgens splinters op te rakelen. Verzamelen als paaseieren. Zoals selfmade perforatorconfetti jaaaaaaaren later nog kan opduiken achter/onder/tussen plinten, ondanks zorgvuldig stofzuigen. Puzzelen. Niet eens willen weten waar chaos vandaan komt. Berusten in het diepe weten dat niet-weten er desondanks toch is. Om uiteindelijk tot het punt te komen dat je "een eclectische mix van restmaterialen" a.k.a. "de mozaïek" veel mooier vindt dan het standaard patroon van vierkante ecru badkamertegels (brrr, mensen die "ecru" zeggen). °Kijk, genezen is pilletje erin en klaar. Hup, dooooooorrrrrrrr. Wegdrukken dat nieuwe klachten zich blijven aandienen. Helen is berusten in de zekerheid dat nieuwe uitdagingen zúllen komen. En dat je ook die het hoofd gaat kunnen bieden. Lessen zult leren. Sterker nog, dat tegenslag je veerkrachtiger maakt. Omdat je toch altijd weer sterker/slimmer/mooier/grappiger/geliefder/vrijer/moediger blijkt dan van tevoren verwacht.°Het gaat om voelen, mensen, V O E L E N . Voelen, voelen, voelen. Dat is het hele eieren eten (waar komt die uitdrukking toch vandaan?) Bij knellende schoenen koop je nieuwe stappers, dus wat houd je tegen beperkende overtuigingen in de grijze-massa-kliko te mieteren? Je mag best een nieuwe jij worden, hoe spannend ook (I KNOOOWWW!!). Zo van: "Stapje voor stapje..." 👞👟🥾🥿👠👡🩰👢🩴°#bergen #dalen #climbeverymountain #helen #gebroken #splinters #verzamelen #au #herkennen #erkennen #handelen #innerlijkekracht #hetheleeiereneten #snapniet #voelen #weten #luisterennaarjelichaam #vertrouwen #houvanjezelf #dankbaarheid #vanklachtnaarkans #postievegezondheid #vierhetleven #veerkracht #beperkendeovertuigingen #kliko #newme #stapjevoorstapje

Lees meer »

54. Innerlijke stem | Van Rolstoel naar Racefiets

"Natuurlijk wil ik dat het goed met je gaat. Maar nog liever wil ik dat je eerlijk bent als je je even helemaal niet zo lekker voelt. Pas dan krijgen al die keren 'Het gaat goed!' betekenis en kunnen we elkaar vertrouwen. Door te zijn wie jij bent, nodig je mij uit te zijn wie ik ben. En vice versa. Ik wil je laten weten dat je veilig bent, dat je het niet hóeft te weten. Perfect imperfect. Kwetsbaarheden delen is het moedigste wat er bestaat. Ook het mooist, zodra je je durft openstellen. Door zacht-zijn wordt kracht zichtbaar die met wilskracht maar al te vaak wordt afgebroken, weet je."°Soms hoor ik mezelf lessen delen die ik jaren eerder had willen leren. Hoewel anderen wellicht dezelfde woorden gebruikten, begreep ik de lading simpelweg niet. Snappen wel, maar voelen? Ho maar. Na een oneindig voelend stilstaan, merk ik steeds vaker mijn innerlijke stem op die het tijd vindt uit te breken. Ik spreek me uit en voel: deze woorden zijn (ook) voor mij. De kunst afkijken mag. Mezelf zijn mag. Inzichten en ervaringen delen, hoe pijnlijk ook, mag. Niet weten 'what's next?' mag. Alles mag. Trots zijn het allermeest! ♡°Trots, dankbaarheid, vergeving, kwetsbaarheid, openheid; het zijn woorden die je moet leren voelen voor ze hun ware betekenis krijgen. Ik groei nog elke dag. Geef jij jezelf die kans? Je hoeft nergens te zijn om ergens te beginnen ☆★☆°#trots #dankbaarheid #vergeven #kwetsbaarheid #openheid #hetgaatgoed #hetisalgoed #levenlangleren #samenzijn #jehoefthetnietalleentedoen #innerlijkestem #komttijdkomtraad #neemjetijd #geduld #weesliefvoorjezelf #hartjes

Lees meer »

53. Voor nu voor even alles goed | Van Rolstoel naar Racefiets

Ik lig in een tuin. Sinds kort mag ik het mijn tuin noemen. Boomtoppen ruisen. Een buurman schoffelt wat. Verderop hoor ik een toren slaan, het carillon gaan. Een bim-bammelodietje. Vlinders vliegen boven mijn pet. Vogels nemen rust op de dakrand van de bovenbuurman, ze wroeten tussen blaadjes die zich eerder lieten vallen. Ik voel de wind door mijn ongekamde haren en zie golfjes in mijn gemberthee. Een bijtje zoemt. Ik ruik nazomer. Door mijn lichaam trekt de zon, bruut verstoord door rillinkjes zodra warmtebron zich achter wolkendek begeeft. Hemelblauw, wattenwolkjeswit, grauwgrijs. Het is gewoon weer. Buitengewoon weer. Door mijn gedachten trekken verhalen, over alles wat ik in handen had. Spullen zingen herinneringen, zoals vogels elkaar. Boven, onder, naast me kennen de dingen hun plaats. Niets lijkt zoekende. Ik beweeg tussendoor, onderzoek waarnaar ik verlang. De rust, de tevredenheid, de verbondheid, de liefde, de dankbaarheid; ze ZIJN er al. Kijk maar. Durf maar echt te zien. Ik droom met open ogen en voel: dit is mijn plek. Het doet er niet toe waar ik lig of zit of sta of rol of zwem, wat ik doe en met wie: ik ben er al. Ik doe ertoe. Ik, dit, hier is leven. "Er" zijn gaat niet over méér zoeken; het is het vermogen in nergens ergens te herkennen. Een nieuw begin erkennen. Die keuze... die manier van kijken... die is aan niemand minder, aan niemand meer dan ik. Of de doorbraak van de zon voelbaar wordt, of dat dit mijn eigen is... ik weet het niet. Hoeft ook niet. Voor nu is voor even alles goed🌸°#hetisgoedzo #allesisgoed #rust#tevredenheid #verbondheid #liefde #dankbaarheid #eigentuin #plekonderdezon #mijnplek #allesmagerzijn #ikmagerzijn #zonnestralen #blauwblauwikhouvanjou #herinneringen #levenslessen #inzichtinjezelf #betekenisgeven #foutenmakenmag #levenlangleren #delenishelen #lekkergewerkt #nieuwavontuur #beleven

Lees meer »
Juli 2021

50. Opnieuw beginnen | Van Rolstoel naar Racefiets

2017. On top of the world. Mijn eerste regie opende Bevrijdingsfestival Fryslân; 5x uitverkocht en als educatie verkocht aan een mbo. Ik heb mijn vader nooit zo zien glimmen als toen, trots aan tafel bij Hoge Heren. Ik dacht gelukkig te zijn, ik had succes. °Één voorjaar later: álles anders. Ik liep het revalidatiecentrum in om er maanden later per rolstoel uitgereden te worden. Mijn lichaam werd mijn grootste vijand. Hallo pijn, dag status. °Twee voorjaren later was anders mijn nieuwe normaal. Chronische pijn, vermoeidheid en overprikkeling beheersten mijn leven. Zelfstandig kon ik mijn huis niet uit. Opgesloten in en met mezelf. Hallo uitzichtloosheid, dag jong leven. °Drie voorjaren later herontdekte ik mijn stem. Mijn creativiteit als venster op de wereld. 1234hetleven.nl groeide. Ik wilde gezien worden; ontmoette de nationale ombudsman, stond op een cover en inspireerde voorzichtig lotgenoten. Hallo coronacrisis, dag zinloosheid. °Vier voorjaren later koos ik voor mezelf. Geen concessies. Eigen geluk voorop. Trauma's doorleven, angsten doorvoelen, pijn doormaken. Recht aankijken waar ik jaren voor wegkeek. Mentale beperkingen aanpakken om fysieke los te kunnen laten. Opnieuw beginnen. Hallo nieuwe veiligheid, dag oude angsten.°Vier jaar na mijn regiedebuut, drie jaar na mijn revalidatie, twee jaar na uitzichtloos uitgeput en één jaar na bevestiging zoeken is deze zomer precies het moment om te voelen wat mijn reis me bracht. °Ik VOEL dat ik mijn tijd mag nemen. Ik VOEL dat ik mijn ruimte mag pakken. Ik VOEL vertrouwen, hoop, moed, (zelf)liefde en veerkracht. Mijn leven rolt precies zoals het moe(s)t zijn. Mijn Elfstedentocht is geen illusie. Als het moment eenmaal daar is, ben ik niet meer te houden. En dat boek wordt een bestseller. Nieuwe foto's met microfoon komen wel weer. Mark my words.°#innerjourney #healingjourney #delenishelen #reflectie #momentje #perspectief #afstand #trots #vertrouwen #hoop #moed #zelfliefde #liefde #veerkracht #traumaverwerking #doorleven #angsten #doorvoelen #pijn #doormaken #chronischoptimistisch #wezullendoorgaan #regiedebuut #revalidatiecentrum #roessingh #afscheidnemen #loslaten #hechten #zorggoedvoorjezelf

Lees meer »

WERK IN UITVOERING - Binnenkort meer... ✙ Etappe 6