etappe 8 - Dans op eigen benen 

DurfJe dromenAchterna te gaanZodat ze jou nietAchtervolgen°Liefde heb ik nodig; een Lemniscaat van Liefde. Naar binnen en naar buiten en naar binnen, als een never-ending loop. Vertrouwen, oneindig vertrouwen. Dank♡°Ik voel steun van alle kanten. Een diep gevoel van eenheid, saamhorigheid. Het pad van zelfheling dat ik opstapte, laat zich dag voor dag meer zien. Ik kan méér dan ik denk, zodra ik minder denk. Durven voelen en de ruimte nemen alles wat ís tijd te gunnen. “Mijn medicijn is Moed” schreef ik eerder, of: “het Vaccin van Vergeving”. Ik sta op, ik sta, ik ben!°Heus, ik ben "er" nog niet. Hier is precies waar ik nu wil zijn. Ook onzekerheid, twijfels en angsten mogen bestaan… Juist! In weerstand liggen immers de meest wijze lessen besloten. Tegenslag hoort bij leven, om voorspoed zichtbaar te maken. "Van Rolstoel naar Racefiets" als metafoor voor opstaan na diep-dieper-diepst vallen: van Zelfbeperking naar Zelfbevrijding.°Op een dag fiets ik over de Elfstedentochtfinish. Echter, hier en nu gebeurt het “echte” werk. Hoe meer ik loslaat, hoe meer vastligt… Het komt goed, het ìs al goed. Mooi hoeft niet makkelijk te zijn. V E R T R O U W . . . °Voorlopig offline om me vol op de laatste etappes van mijn helingsreis te kunnen focussen: het uitgraven van de allerdiepste wortels onder de allerdiepste pijn. Klinkt simpel? Is het niet. Of… ja, misschien is het zo simpel wel. Ik zal er alles over delen, zodra ik voel dat ik daar klaar voor ben. Overgave, hè. °Onder begeleiding van mooie mensen ga ik ervaren wat verteld wordt in "Vodcast #132 Je bent er al" van Vilna van Betten (zie hieronder). °Dank, dank, dank voor ALLE steun die me vanuit de onverwachtste hoeken wordt toegezonden. Zonder jullie zou ik nooit zover gekomen zijn. Mijn dankbaarheid is als een Lemniscaat van Liefde eindeloos. Jullie droegen mij, nog voor ik zelfs durfde dromen van op eigen benen staan. Ik ont-dek mezelf, met jullie naast me. Moed voor voet, wat een zegen: STAAN VOOR WIE IK BEN. °Dat kruisje komt, het komt. Alles komt. Uiteindelijk komt altijd alles goed🙏°

"Wie zit er op mìj te wachten?"

Niet de pijn vormt het probleem; dat is het pijnpatroon dat eronder ligt👏

Het is zwaar. Het zwaarste is geweest. Ik zie Licht🌼°Ik zocht kaders om vrijheid te vinden, waarmee ik gevangenschap creëerde. De sleutel droeg ik al die tijd ín me. Mijn medicijn is MOED. Pijn vraagt om aanwezig Zijn.°De grenzen waar ik tegen streed... ze zaten diep vanbinnen. Weerstand = angst! Doodsangst = Levenslust. Dat zie ik nu. Ik zie mij, hier. Zo kwetsbaar, zo lief, zo onhandig. De pijn was als bescherming goedbedoeld. Dienend zelfs. Hoognodig. Zonder was ik nooit zover gekomen. Ik vergeef mijzelf. Mijn hart staat open, loopt over. Moed is de kracht zacht te zijn. °Ik voel verzachting optreden. Tevredenheid. Berusting. Alles had een reden; niets was re(d)deloos. Helend en helpend. Chaos én creativiteit. Tegenstrijdigheid bestaat niet. En toch. Niets menselijks is me vreemd. Ik (h)erken. Eindeloos krachtig én oneindig kwetsbaar in één. Bevrijding. Het Licht gaat op, hoe duister dat ook voelen kan...°Verantwoordelijkheid. Vrijheid. Staan voor wie ik ben, vanbinnen bén. Ware aard. De toekomst ken ik niet. Of eigenlijk... wel. Zodra ik écht zuiver handel. Diep weten, helder voelen. Gebrokenheid om heelheid te ont-dekken. "Mijn" ikje, dan de rest. Onbevattelijk. Prachtig. Mooi hoeft niet makkelijk te zijn.°Van pijn naar Zijn. Van moe naar Moed. Van overprikkeld naar Prikkelend. Ik lijd niet meer. Ik snap het niet; ik voel het toch. Ik leid. Nee, ik laat me leiden. Overgave. Dit is wat men bedoelt! Hier en nu. Verbonden. Pure aanwezigheid.°Aarden, landen, gronden. Vaste grond onder mijn wortels; open ruimte boven mijn kruin. Ik voel het vuur vanbinnen stromen en de wind vanbuiten stormen. Boom die lucht en aarde, vuur en lucht verbindt. Het komt zoals het komt. Leven zoals het komt. Magie. "Ik kom thuis!"°Wat nodig was, ís: Vertrouwen. Ben ik "er"? NEE. Ben ik hier? JA. Precies wie en waar en wat me NU te doen staat. Alles verandert. Zelfs verandering verandert. Dus wie ben ik om vast te houden aan wat niet langer dient? Loslaten. Oude patronen transformeren tot nieuwe ruimte creëert.°Ik had te leren kijken; geloven in mezelf. Duisternis om Licht te vinden. Zie je? Ik sta openIk sta opIk staIK BEN●°🧘‍♀️👂✍Be the Light you want to See

☆Doodeng, dus LET'S GO☆Dwars door oude pijn nieuw leven tegemoet 🦼🧘‍♀️🧚‍♀️🤸‍♀️🚲Vertrouwen, vertrouwen, loslaten Overgave Zijn★°📸 @gerritzondervan |👊 @youweusproject | 🙌 Impacter De Fryske Marren | ☕ VANMARK

Chaos is creativiteit die de verkeerde kant op stroomt🤍

Wat is helen anders dan gebroken durven Zijn?💔💝💖°Iedere dag dat ik opsta uit bed, voelt als een overwinning. Iedere dag dat ik me aankleed, voelt als een overwinning. Iedere dag dat ik tweemaal mijn tanden poets (nee, aan flossen begin ik niet tandarts), voelt als een overwinning. Iedere dag dat ik de rolgordijnen opentrek, voelt als een overwinning. Iedere dag dat ik mijn schoenen aantrek, voelt als een overwinning.Iedere dag dat ik naar buiten rol, voelt als een overwinning. Iedere dag dat ik na het naar buiten gaan mijn jas op een kapstokje aan de kapstokroede hang (wat een moeite is dat!), voelt als een overwinning. Iedere dag dat ik drie gezonde maaltijden bereid, voelt als een overwinning. Iedere gezonde maaltijd eigenlijk. Iedere maaltijd, als ik eerlijk ben: overwinning. Iedere dag dat ik hulp vraag bij iets wat alleen (nog) niet lukt, voelt als een overwinning.Iedere dag dat ik deel wat vanbinnen leeft, voelt als een overwinning.Iedere dag dat ik geraakt word, voelt als een overwinning.Iedere dag dat ik durf te dromen met mijn ogen open, voelt als een overwinning.Iedere dag dat ik me openstel voor iets of iemand nieuws, voelt als een overwinning.Iedere dag dat ik pen en papier (of aantekeningenapp) toevertrouw wat me beweegt, voelt als een overwinning.Iedere dag dat ik beweeg, voelt als een overwinning.Iedere dag dat ik mezelf toesta te verstillen wanneer ik voel dat dit niet het moment is om te bewegen, voelt als een overwinning. Verstillen voelt als overwinning. Verstild voelen, voelt als overwinning.Verstild tranen voelen, voelt als overwinning.Verstild tranen voelen toelaten, voelt als overwinning. Huilen ís overwinning.Iedere dag dat ik stilte toelaat zuiverste winst. Want vaak vergeet ik van hoever ik kom, hoeveel stapjes ik al heb gezet en dat die a-lle-maal liefdevolle aandacht verdienen. Vandaag ben ik me bewust van overwinningen. Vandaag voel ik verstild toegelaten tranen stromen. Ik mag trots zijn, trots Zijn. Dat mag. Wat ook mag; me gebroken voelen. Want wat is helen anders dan gebroken durven Zijn?💔💝💖°Intenties voor vandaag:✅ ✅ ☑ Eten✅ Uiten☑ Buiten

Ken je dat trekkende gevoel van een helend wondje? Jeuk onder een korstje dat bijna loslaat? Zeer in een blauwe plek die erger wordt naarmate de kleuren verkleuren? Dan herken je weerstand die intensiveert, voordat het loslaat.°Ik voel AAAAAAAAARRRRRGGGHH. Het is pijn, we-zijn-er-bijna-pijn. Pijn die op het punt staat door te breken. In de vorm van gekwetter in mijn hoofd, angsten, onzekerheid, twijfels, vecht-, vlucht- en vriesgedrag, emoties, gevoelens en vooral héél véél gedachten. Emotionele pijn. Groeipijn. Fysieke pijn. Hartepijn. PIJN. °Als een tweede huid laat het mìj los. Maar niet eer ik me er vol aan probeer vast te klampen. Ik heb te VOELEN waaraan ik vasthield. Bewust of onbewust. Maak maar eens een vuist. Na verloop van tijd voel je je inspanningen niet meer. Hoe best je oorspronkelijke bedoelingen ook waren. Totdat je loslaat... Loslaten = openstaan voor wat ís. Ook als het zeer doet.°De weerstand waarop ik vol verzette, ligt niet buiten mij. De sleutel zit ín mij. Ik breek gevangenissen open, eigen vrijheid tegemoet. Het "oude" wil erkend worden; bedankt voor ALLES waarin het me heeft gediend. Immers, zonder zoveel levensstrijd was ik nooit geworden wie ik nu ben. En ik ben heel blij met wie ik nu ben. Cliché-alert: ja, zelfs dankbaar. Zonder pijn had ik nooit mezelf durven leren Zijn.°Mooi verhaal? Vergeet dan niet dat ik me, juist in deze fase, vooral AAAAAAAAARRRRRGGGHH voel. Pijn, weerstand op pijn, verzet op weerstand op pijn; ik schiet er vol doorheen. Overweldigend, indrukwekkend, intens. Dat ik dit dragen kan, is geen verdienste. Meer dan wat ik aankan, krijg ik simpelweg niet. Stapje voor stapje, hè. Al schrijvend vang ik wie ik vanbinnen ben, juist als ik het vanbuiten eventjes niet meer weet. Dat helpt. Dat lees je.°Ik bén vrijheid, vertrouwen, veiligheid. Middenin in het oog van de orkaan die hersenmist heet, voel ik: IK. BEN. (HI)ER. Het is goed om hier te zijn, nu. Kalm en aanwezig. Kijk, het schijnt al op te klaren. Verkleuren blauwe plekken mee met de regenboog? Regen én zon 🌈🙏

📸 Maarten Dikken

Ik hebDe kracht niet MeerOm zwak te zijnZei ikToen ikOpstondUit de rolstoelLos van de rollatorLiepTranenRoldenVloeiendStromingLaten gaanVol vertrouwen Het hol van de beer inWinterslaapGroei, bloei, lente meIn het holst van de nacht Tijd bevrijdLicht van LiefdeKou in vlammen op zien gaan Ik kan niet meer (streepje door "niet")Wat geweest is, is geweestHoe het komt, komt Angst ontspantHier ben ik VeiligThuisIn mijn lichaam Geland Één open baring Behouden vaart, mijn kindTevreden innerlijk mensZie, de weg ligt open Het pad is vrij LEEFDans op eigen benenLaat je dragenAlles ísOvergave Kijk op, sta opToekomst voor jeIntuïtie onderwijstVrije stroming Moed Lesje Leven  Groots gedaanStickers van je zielDank voor wie je bént Veerkracht ♡° 🙏🙏🙏 Onbeschrijflijk veel dankStichting BMR4ALL & mede-helers voor een onvergetelijke retraite. De rollator staat op de gang, medicatie ligt in de prullenbak en een ROTSVAST VERTROUWEN stroomt door mij heen. Doseer, viarieer & inspireer!💗