Veerkrachtblog

Weten wat je nodig hebt, is leuk.

‘Heb jíj eigenlijk goede voornemens?'

Voeding als medicijn, wie had dat gedacht? 

Vrijheid voelen

Ik VOEL pijn

Ik ging op vakantie en nam mee… mijn lievelingsmensen, een vlogcamera + toebehoren,  ons 'Moddergastenboek' en een etui vol tekengerei. 

Het is Oudjaarsdag. De tijd tikt. Mijn kruit is verschoten.

In decennium ‘10 werd ik ziek; in ’20 word ik beter. Mark my words, mensen: ik ga de goede kant op! Daarom mijn terugblik op 2019 in tien betekenisvolle citaten.

Precies een jaar geleden ging ik op vakantie. Met mijn lievelingsmensen. Naar een huisje onderaan de dijk van het Friese Moddergat, of all places. Het had een mooi eind kunnen zijn, maar werd een prachtig begin.

Opstaan

> Vera "Glow in the dark" Mulder

Dit is haar dat danst, omdat het gelukkig gezond isDit zijn ogen die twinkelen, omdat tranen rolden én droogdenDit is een mond die lacht, omdat het oma's lippenstift terugvond.Dit ben ik, omdat ik wil delen dat ziek-zijn onzichtbaar kan zijn.

Wat je ook doet

Mijn gedachtes zijn als schapen

De afgelopen maanden volgde ik de cursus Sterk met Pijn. Een cursus over hoe lijden leiden wordt. Voor en door mensen met chronische pijn, geïnitieerd door diverse patiëntenorganisaties en gegeven door het hele land. Binnenkort zal ik mijn zesde vlog over één van cursusbijeenkomsten uploaden.

↦ Binnenkort meer over mijn eerste bezoek aan de orthomoleculair voedingstherapeute die mij gaat helpen in het laatste deel van mijn voedselzoektocht! 

De maan draait om de aarde

'Mag ik vragen wat je hebt?'  

Met z'n tweeën gaan we theeën in de stad

Ik droom van Peter Kuipers Munneke

Ik heb geen oordeelOver goedOf kwaadGeen meningOver vroegOf laatVan mij hoeft nietsBeslist zusOf zeker zo Puzzel of puzzle Po-tay-to, po-tah-to

Mijn hoofd zoemt

Ontdekking van het jaar:

Toen mijn theaterdroom een kleine twee jaar geleden uit elkaar spatte, kwam ook een einde aan de fotoshoots die ik deed. De beelden van toen koester ik tot op de dag van vandaag. Ze lieten mijn lef groeien en namen onzekerheid weg.

Men schrijve een grijze, druilerige ochtend in september. De deur van de invalidensportclub glijdt open. Ik rijd naar binnen. Alsof ik niet anders gewend ben. Voor het eerst in maanden ontmoet ik nieuwe mensen, op een nieuwe plek, tijdens een nieuwe cursus. 

Les

Laat ik voorop stellen: Whatsapp is fantastisch. Goedkoop, gebruiksvriendelijk en gemakkelijk. Wat wenst een millennial meer? Toch knaagt er iets. Steeds vaker. Want waarom doe ik eigenlijk mee aan deze hype? 

Waar anderen beperkingen zien, voel ik vrijheid.De elektrische rolstoel mag mijn chronische vermoeidheid en pijn dan meer zichtbaar maken dan ooit; voor mij staat 'de Puma' enkel symbool voor mijn herwonnen vrijheid.

Schat

Een mens wordt een vriend

Eiland

Trap

Au

Er zit een vlinder in mijn huis. Hoe ‘ie er kwam, zag niemand. Het raam stond open. Vermoedelijk spontaan binnen gevlogen. Mijn nieuwe huisdier zit ontspannen. Alsof hij niet gevangen is. Toch leeft hij achter glas. Met de buitenwereld buiten. Van een afstand zie ik oplossingen. Die hij van dichtbij niet ziet. Ik probeer hem te bevrijden. Vlinder in verzet. Heb een bakje om zijn vleugels gezet. Kartonnetje erover. Loop naar het balkon. Waar licht is, ruimte. Lucht. 

Meegesleurd in de stroom die Medische Molen heet, ontmoette ik de afgelopen jaren heel wat mensen met indrukwekkende titels. Doktors, psychologen, leerplichtambtenaren, [...]-specialisten en vele anderen die geld verdienen met het verder helpen (of juist tegenwerken) van mensen zoals ik. Zorgprofessionals wier werkzame levens vaak al meer tijd besloegen dan ik überhaupt besta. 

'Vera is een meisjesnaam die afstamt van het Russische Wera. Dit betekent ‘geloof, vertrouwen’. Ook wordt de naam in verband gebracht met het Latijnse woord ‘verus’, dat ‘waar, oprecht’ betekent. Verder kan Vera een verkorte vorm van Veronica zijn. Die naam betekent ‘brengster van de zege’ - Bron: Groot voornamenboek 2018 

Van het eneOp het andereMomentKan alles anders zijn

Ik ben een stipEen grote stip van dichtbijEen kleine stip van ver wegEen stippeltjeOf een rondje

Binnen grenzen

Hieperdepiep hoeraaaaa!!!

Ik ben

‘Soms is het allemaal gewoon even moeilijk', snik ik op de schouder van een goede vriendin. We zitten voor het ziekenhuis, wachtend op de taxi die ons naar huis zal rijden. Mijn laatste afspraak in het universitair medisch centrum zit erop; onderzoeken zijn afgerond, diagnoses staan vast. Fibromyalgie, ME/CVS en PDS it is. En blijft.

SneekIJlst, SlotenHindeloopen, Stavoren, Workum,Bolsward, Harlingen, Franeker, Dokkum,Leeuwarden

'Stel dat alles kan en mag, wat zou je dan willen?' 

Het is de één na laatste dag van mijn één na laatste revalidatieweek. Na negentwintig intensieve therapiedagen vieren mijn huiskamergenoten vanavond hun ontslag. Voor de gelegenheid blijf ik wat langer op. Ik merk dat de mensen rondom 'onze' eettafel belangrijk voor me zijn geworden. Samen lachen, huilen, praten, trainen, groeien, neerstorten, opstaan en bovenal vieren hoe heftig mooi het leven is, schept een band. 

‘Als je streeft naar Mars en komt tot de Maan, ben je altijd verder dan wanneer je stil was blijven staan.’